The Cold War

Love(Mm)

Abimin mesajının üzerinden iki saat geçmişti ve artık gerçeklerle yüzleşmem gerektiğini ,ondan kaçmamam onu dinlemem gerektiğini fark ettim.

...

Saat yediye geldiğinde hazırlanıp evden çıkmıştım ama gitmek çok zor geliyordu.Uzun zaman sonra çıkıp ne anlatabilirdi,anlatacaklarını duymak istiyor muydum bilmiyorum yine de gidip sakince dinlemeliydim.

Jungkook:
"geldim,nerde kaldın?"

Abim:
"Gelemiyorum Jungkook,çok üzgünüm acil bir işim çıkmasa gelecektim özür dilerim lütfen beni geldiğimde tekrar dinle."

görüldü✔️✔️

Telefonuma gelen bildirim sesiyle irkilmiştim ve mesaja baktığımda göz yaşlarıma hakim olamadım. Yine aynı şeyi yapmıştı beni yarı yolda hiç bir açıklama yapmadan bırakmıştı.Yıllar önceki bana yaptığı şeyler gözümün önünden geçti.Küçükken ailemi kaybettiğim günden bir kaç hafta sonra ben okuldan geldiğimde abimin beni o yaşta tek başıma bırakıp gittiğini öğrendim.Evde saatlerce onun yüzünden ağlamıştım şimdi de bana aynı hissi yaşattı.Onu artık asla affedemezdim.

Jungkook:
"Taehyung bu saattr rahtsız ettiğiö icin kusura bakma çok kötüyüm de yanıma gelebilir misin"

-1 saat sonra -

Taehyung:
"İşim vardı şimdi eve girdim bir sorun mu var?"
"Jungkook,iyi misin?"
"Nerdesin sen geliyorum."

Gönderildi✔️

Taehyung
Mesajına geç baktığım için geri dönmediğini düşünmüştüm ama Kai ile buluşacağını hatırlar hatırlamaz buluşacakları sahile gitmeyi düşündüm. Mesajıma hâla bakmaması beni endişelendirmişti ve
Jennie'ye işim olduğunu söyleyip evden hızlıca çıktım.Otoparka arabayı park edip Jungkook'un olduğu tarafa ilerledim.Arkasından geldiğimde ağladığını görmemle üzüldüm.Şuan ona duygularımı belli etmek istemediğim için sert bir tonda "Neyin var,ne oldu?"

Jungkook:
"Bir saat oldu merak etseydin erken gelebilirdin hem sen benim burada olduğumu nerden biliyorsun Taehyung her gün beni daha da şaşırtıp üzüyorsun."

Taehyung:
"Jungkook geç şimdi bunları neden ağlıyorsun?"

Jungkook:
"Hiç bir zaman hiç bir soruma cevap vermiyorsan beni niye merak ediyorsun ki?"

Taehyung:
"Sen çağırdın beni buraya."

Jungkook:
"Sadece çağırdığım için geldiysen gidebilirsin."

Zaten abime olan sinirim geçmemişken onu buraya çağırmakla hata yaptığımı düşünmüştüm.Gideceğini düşündüğüm için arkamı dönüp denizi seyrederken ağlamaya devam ettim.Onun yanında ağlamak istemiyordum ama yaşadıklarım çok ağır geliyordu.
Gittiğini düşündüğümde arkamı döndüm ve öylece sessiz bir şekilde beni izlediğini gördüm.

Taehyung:
"Yeter artık ağlama,ne olduysa anlatabilirsin."

Jungkook:
"Kendimi kötü hissediyorum şuan olmaz..."

Konuşurken bile ağlamamı tutamadım beni daha fazla ağlarken görmemisi için arkamı dönecekken beni kendine çekip sıkıca sarılmıştı.O an öyle bir duygu karışıklığı yaşadım ki tamamen kendimi onun kollarına bıraktım.