HHC featuring: LEILAH anak ng diablo

Kabanata 2: ang matanda

Nang magkamalay ay agad na inilinga ni Rebecca ang paningin sa kinaroroonan.

Nasisiguro niyang hindi iyon ang loob ng kanilang silid. Agad siyang bumangon.

"Allen..", tawag niya sa asawa nang makita. May kausap itong isang unipormadong babae.

Agad namang lumapit sa kanya ang asawang tinawag. Nakasunod dito ang babaeng hula niya ay isang nurse.

"Kamusta na ang pakiramdam mo?", nag aalalang tanong ni Allen habang maingat na inaalalayan ang kanyang pag upo.

"Hello po, mam! Okey na po ba kayo?", nakangiting tanong ng babae.

Gumanti ng ngiti si Rebecca matapos makaupo nang maayos at saka sumagot.

Lumapit naman sa kanya ang babae na natiyak niyang nurse nga. Maingat siya nitong pinulsuhan. Tinignan din nito ang blood pressure niya at pagkatapos sabihing normal ay magalang nang nagpaalam

"Dinala ka dito ng driver ng dyip nang mawalan ka ng malay. Ano ba ang nangyari sa iyo at agad ka raw tumawid ng kalsada? Muntik ka na tuloy masagasaan.", tanong ng asawa nang sila na lamang ang naroroon.

"Ilabas mo na muna ako dito at saka ko na sasabihin sa iyo lahat-lahat. Nahilo lang ako kanina kaya ako hinimatay. Ni katiting ay walang diprensiyang nangyari sa akin. Walang kasalanan ang driver dahil ako ang hindi tumitingin sa tinatawiran ko. Umuwi na tayo, iuwi mo na ako, ha.", nakangiti at excited na sabi ng ginang.

"Sa lahat naman ng muntik nang masagasaan ay ikaw itong nagagawa pang ngumiti.", naiiling na sabi ni Allen.

Naglalambing na inakap ng ginang ang braso ng asawa matapos ngitian ng matamis.

Naiayos naman agad ni Allen ang dapat bayaran sa ilang oras na pananatili nito sa klinikang malapit lang din sa palengke ng lugar na iyon.

Nasa loob na sila ng kotseng sinasakyan nang umpisahan ng ginang ang pagkukwento, mula sa umpisa.

"Pero ang layo ng Bicol at wala tayong kakilala roon. Kung sana man lang ay may makakasama tayo na nakakaalam ng lugar na sinasabi mo. Hahanapin pa natin ang lumang San Martin at ang Maestro. Hindi tayo makakabalik agad dito sa Manila kapag nagkataon.", hindi tahasang pagtanggi ni Allen.

"Pero Mahal, sulit naman ang hirap natin kung sakali. Anak ang kapalit ng pagsasakripisyong gagawin natin. Sige na, wala namang mawawala kung susubukan natin hindi ba? Huli na ito. Kapag wala pa ring nangyari ay papayag na akong mag ampon na lang tayo. Sige na Mahal, last na. Pagbigyan mo na ako, pleeeease.", pangungulit ni Rebecca. Nakadukwang ito sa mukha ng asawang nagmamaneho.

"Paano pa ako tatanggi kung ganyang napakakulit mo. Okey, pupunta tayo ng San Martin sa lalong madaling panahon.", nasabi ng lalaki.

"I love you! I love you! I love you!", tuwang-tuwang sabi ni Rebecca kasunod nang pagpupupog ng halik sa kanang bahagi ng pisngi ng asawa.

"Ano ka ba naman, mabubunggo tayo sa ginagawa mo eh.", kunwang pananaway ni Allen ngunit aliw na aliw sa paglalambing na ginagawa ng asawa.

Kapag may hihilingin ito ay malambing na 'mahal' ang itinatawag sa kanya at kapag napagbigyan niya ay talagang paghahalikan siya sa buong palibot ng mukha. Kahit may edad na sila ay para pa rin silang mga teenager kung maglambingan. Kung wala lang siya sa harap ng manibela ay tiyak na mauuwi sa mainit na pagtatalik ang paglalambing na iyon ng kanyang misis.

Hindi niya ito kayang tanggihan. Lalo na kung ang gusto nitong subukan ay tungkol sa pagkakaroon nila ng anak.

Tatlong araw ang hininging leave ni Allen sa opisina. Siya ang may pinaka mataas na posisyon sa pinagtatrabahuhan at pinagkakatiwalaan ng may ari. Ang desisyon niya ay siya ring desisyon ng pinaka boss. Ang utak niya ang nagpapatakbo sa negosyo ng amo kaya naman lahat ng pabor ay ibinibigay sa kanya.