"Benim Psikoloğum" HYUNLİX

4-yağmur

Felix'ten

Koşarak dışarı çıktım çok utanmıştım keşke öyle demeseydimde beni bırakmasaydı diye düşündüm ama iş işten geçmişti

Çünkü tanımadığım bir adamla ilişkiye girmek istemiyordum ama içimdekileri döktüğüm için biraz olsada rahatlamıştım

hemen eve gittim üstümü değiştirdim çok acıkmıştım saat 8 olmuştu dolaptan ramen aldım hazırladım ve hemen televizyonun karşısına geçtim
En sevdiğim McMafia dizisini açıp izlemeye başladım çok güzel gidiyodu saat 3 te uyuya kalmışım sabah alarmdan önce kalktım ve hemen hazırlanıp evden çıktım çok heyecanlıydım woojinin ne tepki vereceğini çok merak ediyordum okula girdiğimde woojin kapıda beni bekliyodu

W- oooo hoşgeldin sen okulun yolunu bilirmiydin

F-biliyorumki geldim

Felix'ten
Woojinin suratına bakmadan hızlıca yukarı çıktım bugünün çabuk bitmesini istiyodum woojin sınıfa girdi ve yanıma oturdu elini omzuma attı Bianda gözgöze geldik

F-ne yapmaya çalışıyosun

W-bilmem

Herkes gülerek bize bakıyodu
W-telefonunu ver

F-neden

W-sen ver

Okulun Instagram hesabına girdi ve son yüklenen fotoğrafı bana gösterdi

F-NE

Woojinle öpüştüğümün fotoshopu vardı

F-KİM YAPTI BUNU
Diye bağırdım

W-kendin yaptın Felix gece çok güzeldin
Herkes kahkaha atıyodu
Benimse gözlerim dolmuştu ağlamamak için kendimi zor tutuyordum

Omzuma Paul dokundu

P-gecen ne kadar civciv söylenenlere göre yatakta çok iyiymişsin
Herkes tekrar kahkaha atıyordu

Ama bu benim için bardağı taşıran son damlaydı bir anda ağlamaya başladım

Alaycı bir tavırla
W-oh ağlama civcivim kimseye söylememeliydim dimi-

F-civcivin götüne girsin

Diyip sınıftan çıktım

Sinirlerim gerçekten çok bozulmuştu
Hem ağlıyodum hem gülüyodum bir tarafdanda yağmur yağmaya başlamıştı arkadaşım yoktu ailem yoktu sevgilim yoktu kimsem yoktu hiçbirşeyim yok

Felix yürüyüp sokağın başında oturup ağlamaya devam etti

Yalnızım,yalnızım,yalnızım,yalnızım diye sürekli tekrarlıyordum

Felix'ten
O anda yağmurun durduğunu sandım çünkü yağmur tenimle temas etmiyordu kafamı yukarı kaldırdığımda birinin bana şemsiye tutuğunu fark ettim kafasını eğmiş bana bakıyodu

Ağlamaklı bir sesle
F-sen kimsin

?-beni tanımadınmı felix

F-hayır yüzünü açarsan tanıcam

Siyah maskesini yavaşça indirdi

F-hyunjin

H-birinimi bekliyodum Felix

F-hayır çünkü beklicek kimsem yok

Beni yerden kaldırıp sarıldı sarılırken şemsiyesi uçup gitti saçımdan yağmur damlaları damlıyordu

H-iyimisin

F-iyiyim teşekkürler doktorum

H-bişey değil hastam ama biraz daha ıslanırsan gerçekten hasta olucaksın evin nerde

F-gerçek ev sevdiğin insanın kalbidir
Yani evim yok doktorum

H-peki sahte evin nerde

F- sağ tarafta *yukarıdaki sokağı gösterir*

H-evine kadar eşlik etmemi istermisin

F-çok yağmur yağıyor sende hasta olucaksın

Gülümseyerek
H-bana birşey olmaz

Felix'in belini hafifçe ilerlesin diye itti birlikte yürümeye başladılar sırılsıklam olmuşlardı

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

🔪
    Woojin

Hikaye biraz hızlı oldu ama düzelticeğime inanıyorum