Nieznany dotąd świat elfów

Rozdział 4

   Wracając do leśnego domku na ścieżce prowadząłcej w głąb lasu zaczepił mnie Lord.
   Czego on ode mnie może chcieć? Dosyć mam problemów na dzisiaj.
   - Lili zaczekaj - zawołał do mnie. Zatrzymałam się, więc i zaczękałam aż podejdzie pod górę.
   - Tak? - zapytałam ukrywając to, że w ogóle nie mam ochoty na rozmowę.
   - Odkąd król umarł mam dużo spraw na głowie i nie mam czasu żeby zająć się sprawą dochodzenia - powiedział - pomyślałem, więc, że ty i Alfie moglibyście się tym zająć.
   Wszystko tylko nie on. No błagam...
   Jest jeszcze Ethan, Run, Richard. Dlaczego to akurat musi być Alfie.
   - Ale... - nie dopowiedziałam reszty, ponieważ mi przerwał.
   - Rozmawiałem na ten temat z książniczką Elizą. Zgodziła się pod warunkiem, że to będziesz ty i Alfie.
   No ja ją zabiję. Uduszę, spalę i prochy jeszcze raz spalę. Później gdzieś się zakopie.
   - Musimy iść do zamku. Książę Alfie jeszcze o niczym nie wie.
                                         ***
   Szliśmy ciemnymi korytarzami. Nagle się zatrzymał.
   To musi być sypialnia Alfiego.
   - Jesteśmy... - odparł po czym zapukał w drewniane drzwi.
   - Poczeka Lord tu chwilę? - zapytałam i odbiegłam.
   Skierowałam się do innego pokoju.
   Pokoju Elizy.
   - Ciebie do reszty powaliło?! - krzyknęłam do niej.
   - Wyluzuj - zaczęła - to tylko mój brat. Nic ci się nie stanie.
   - Zrobiłaś to specjalnie. Masz jeszcze trzech innych braci. I z nich wszystkich wybrałaś Alfiego?!
   - Tak
   - Super - jęknęłam opadając na łóżko.
   - Parę tygodni zagadek nic ci nie zrobi - odparła po czym zepchnęła mnie z łóżka - a teraz leć.
   Wyszłam z pokoju trzaskając drzwiami.
   Nie wierzę, że mi to zrobiła.
   Z sypialni Alfiego dobiegały wesołe rozmowy.
   - Jak ja kocham zagadki.
   No nie...
   - To gdzie mój wspólnik?
   Weszłam do środka.
   - Stoi przed tobą i się na ciebie gapi.
   - Nienawidzę zagadek - odparł - można to jeszcze odwołać?
   - Nie.
   Jęknęliśmy w tym samym czasie
   - To ja was zostawiam. Jak to rozwiążecie dopiero wtedy możecie do mnie przyjść. Rozkaz księżniczki.
   - Zabiję ją - warknął Alfie.
   - Już to zrobiłam.
   - To ja pochowam zwłoki.
   W sumie dobry plan.
   - Jeśli mamy to szybko rozwiązać potrzebny jest plan.
   - Jeśli się nie mylę głowa lepiej pracuje jak jest wypoczęta. Bezpieczniej będzie ranem. Przyjdź o dziesiątej.
                                     ***
   Zasnęłam z głową pełną myśli.
   Co jeśli wrogowie znów zaczęli atakować?
   Jak mamy rozwiązać tę sprawę nie mięjąc żadnych danych?
   Niebezpieczeństwo, niebezpieczeństwo, niebezpieczeństwo.