Part-11
" ကျတော့်ကိုဒါလေး ယူပေးလို့ရမလားမသိဘူး အရှေ့ကတယောက်"
"ရပါ ဟင် ဂျောင်းဟန်မလား"
စာအုပ်ဆိုင်တွင် စာအုပ်ဝယ်နေသည့်အချိန် သူမမီသည့် စင်ပေါ်မှ စာအုပ်တစ်အုပ်ကို လှမ်းယူခိုင်းလိုက်ရာ ထိုလူမှ သူ့ဘက်ပြန်လှည့်အလာတွင် တွေ့လိုက်ရသောသူကိုမြင်တော့ ဂျောင်းဟန် ပျော်သွားမိသည်။
ပြည်ပမှာ သူကျောင်းသွားတတ်တော့ သူ့ရဲ့အတန်းဖော်ဖြစ်ခဲ့သော ဟုန်းဂျီဆူး
"ဂျီဆူး "
"တွေ့ရတာ ဝမ်းသာလိုက်တာ မင်းကိုငါ လိုက်ရှာနေခဲ့တာ"
"ငါလဲမင်းကို ပြန်တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ် ဂျီဆူး"
ဂျီဆူးက အရင်လိုပဲ နူးနူးညံ့ညံ့လေး ပြုံးပြလာပြန်သည်။ ဂျီဆူးအပြုံးကြောင့် ဂျောင်းဟန်ရင်ထဲ အေးချမ်းသွားရသည်။
"ဆိုင်တစ်ဆိုငိမှာ ငါတို့စကားသွားပြောကျမလား ဂျောင်းဟန်"
ဂျီဆူး ပြောတာ သဘာဝကျပေမဲ့ သူကြုံတွေ့နေရသည့်ပြသနာတွေကြောင့် သူ ဆိုင်တစ်ခုခုမှာ အကြာကြီး နေလို့မရပါ
" ဟို ဂျီဆူး ငါအခုနေတဲ့အိမ်ကိုပဲ လိုက်ခဲ့မလားဟင်
ငါပြသနာလေးတစ်ခုရှိလို့ အပြင်မှာအကြာကြီးနေလို့မရလို့ပါ"
"အော် ရပါတယ် အဲ့ဒါဆို မင်းအရှေ့က သွားလေ ငါအနောက်ကနေ လိုက်လာပါ့မယ်"
ဂျီဆူးက သူ့ထုံးစံအတိုင်း ဂျောင်းဟန်အနေခက်အောင် ဘာမှမလုပ်ပဲ ဂျောင်းဟန် ပြောတာကိုပဲနာခံခဲ့သည်။
သူ ဂျီဆူးနဲ့ပြန်တွေ့ရသည့်အတွက် ဝမ်းသာမိသည်။ အကြာကြီးနေမှ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ကိုပြန်တွေ့လိုက်ရခြင်းဖြစ်သည်။
…………………………………………
"ဒါ ငါ အခုနေတဲ့အိမ်လေ ဂျီဆူး "
ဂျီဆူးက ဂျောင်းဟန်ပြောတာကိုနားထောင်ရင်း ဂျောင်းဟန်ကို တခုခုမေးချင်နေပုံရသည်။
"မင်း ဘာတွေဖြစ်ခဲ့တာလဲ ဂျောင်းဟန် ငါ့ကိုပြောပြလို့ရမလား "
