BANA ŞANS VER

1

Günün yorgunluğunu atmak için, işten eve geldiğimde kendime Türk kahvesi yapmaya karar vermiştim. Sokak yürü yürü bitmiyor, beni fazlasıyla terletiyordu. Sokağın en sonunda yaşadığım için ne zaman işten eve gelsem lanet ederdim. Oturduğum ev 1+1'di ve bana fazlasıyla yetiyordu, üstelik kirası da uygundu.

Adım Yasemin, yirmi iki yaşındayım ve bir şirkette yönetici asistanı olarak çalışıyorum, maaşım da fazlasıyla iyiydi. Çalıştığım şirkette özellikle arkadaşlarım bana garip garip bakardı. Aslında hepsi çok güzeldi ve sanırım bana bakarak egolarını tatmin etmeye çalışıyorlardı. Bu durum hiç hoşuma gitmese bile yine de onlarla arkadaşlığımı devam ettiriyordum çünkü başka konuşacak kimse yoktu. Boyum 170 ve kilom 100'dü.

Apartmanın önüne geldiğimde onu gördüm. Uzun boyu ve iri yapısıyla tam karşımda duruyordu. Ne zaman göz göze gelsek utanarak gözlerimi kaçırırdım, yine öyle yaptım ama bir gariplik vardı. Gözlerini dikmiş tam bana bakıyordu. Önce ne olduğuna anlamamış, yanından geçip gitmek istemiştim ama adımı söylediğinde olduğum yere çakıldım kaldım.

"Yasemin."

"Efendim Uğur?" Kalbim küt küt atarken, atış seslerini duymaması için bolca dua ettim içimden.

"Ben bir şey duydum." Dudakları yana kaymış, küçümseyerek bana bakıyordu.

"Ne duydun?"

"Benden hoşlandığını." Yüzümde boncuk boncuk ter belirmişti, hayatımın şokunu yaşıyordum. Ben bunu sadece en yakın arkadaşım Aylin'e söylemiş ve onu bolca tembih etmiştim kimseye anlatmaması konusunda. Şimdi ise ellerim hafiften titremeye başlamıştı.

"Anlamadım."

"Neyini anlamadın kızım? Bizden olmaz, hele senden hiç olmaz. Git dengini bul, ne demişler davul bile dengi dengine." Davul derken bir kahkaha patlattı. Gözlerim dolarken koşar adım eve gittim. Ben davuldum yani. Aynı gün içinde hem arkadaşımın ihanetine hem de sevdiğim adamın alayına maruz kalmıştım.

"Ah geri zekalı ah! Sen davulsun işte anlasana. Ulan milyon kez diyete başladım yine başaramadım işte." Ama karar vermiştim. Yarın değil, pazartesi değil tam şu an bir kez daha diyete başlamıştım ve bunu diyetisyene gitmeden yapmak istiyordum. Eşyalarımı bıraktıktan sonra kendime sebze ve protein ağırlıklı bir tabak hazırlayıp yavaşça yemeye başladım. Geç saatte atıştırmayacaktım ve yemekten sonra bir saat yürüyecek, günün kalanında ise erken yatacaktım.

SELAM ARKADAŞLAR, KİTABIMI NASIL BULDUNUZ???

Kısa kısa bölümler paylaşacağım her gün yazıp. Umarım seversiniz ne diyeyim. Lütfen oy vermeyi unutmayın sizleri seviyorum, görüşmek dileğiyle :)