Bölüm-44

5.3K 392 22
                                    


Neden bu hayat bu kadar acımasızdı?

Yağız abim her şeyi biliyordu,ama neden anlatmamıştı?

İpeğin bu evde neden olduğunu anlatacaktı,ama ben istememiştim.

Belki de,bunları anlatacaktı.

Tamam,Süveyda Gül'ün ilaç verdiğini tahmin ediyordum.

Ama abimin bildiğini bilmiyordum.

Kim bilir H denen adam daha ne kadar şey biliyordu..

Odamdan hızla çıkarak alt kata inmeye başladım.Nedense,bu günlerde bu evde sadece huzursuzluk vardı.

Şimdi yeniden bağırıp-çağıracaktım.Hakkım vardı!

Ağzımı açıp abime bağıracaktım ki,kızı ve İpekle gülüşerek konuştuğunu gördüm.

Alinaya komik yüz ifadeleri yapıyor,İpekse Alinayla konuşuyordu.

Alinaysa gülüyordu.Hatta kahkaha bile atıyordu.

Sadece bir an.

Küçük bir an,keşke hiç bir sorunumuzun olmamasını istedim.

Bunların hiç biri olmasaydı,hayat harika olurdu.

Ama nasıl ki,ilişkilerde tartışma oluyorsa,hayatımızda da kötülükler vardı.

Onlar olmazsa hayat sıkıcı olurdu.Elimizdekilerin kıymetini bilemezdik.

"Ekim,ayakta ne yapıyorsun?"babam yanıma gelerek kolunun altına aldı beni.Abimler bizi fark etmişti.

Onlara baktığımda İpek bakışlarını kaçırmıştı.

Böyle olmamalıydık.

"Sadece dışarı çıkmak için izin alacaktım."dedim babama.

Aslında bu gün evden hiç çıkmayacaktık.

Ama,aması vardı işte.

Maviyle konuşurdum belki.

"Kiminle?"dedi babam.

O olaydan sonra fazla dışarı tek göndermiyorlardı.

"Maviyle."kafasını olumlu anlamda salladı.

"Onunla fazla gezme,Ekim."dedi Yağız abim kaşlarını çatarak.

O video aklıma geldiği için sert cevap verdim."Kiminle ne yaptığım seni değil,annemle babamı ilgilendirir."

Salondan çıkarak dış kapıya doğru gittim.Kapıyı açtığımda karşımda Yalın vardı.

Ana?

Gelmişmiydi.

Beni gördüğü gibi gülümsemeye başladı.Sonra alcımı gördü ve kaşları çatıldı."Koluna ne oldu?"dedi ve eliyle alçıda olan kolumu işaret etti.

"Araba kazası geçirdim."

Biraz sinirleriyle oynayalım ama değil mi?

Umarım,hayatta kalırsın..
***

"Söylemesi ayıp,ben dış kapının,dış mandalımıyım?!"dedi Yalın söylenerek.

Mandal deyince,aklıma Manda geldi ama he.

Homomomo!

"Annecim,sana söyleseydik,tedavini bırakıp gelirdin."dedi annem ortamı yatıştırmak için.

Ama abisi,adam haklı yani.

Emre abimin başına bir şey gelse ve Mavi bana söylemezse ben de sinirlenirdim.

Ekim Naz/Gerçek ailem(TAMAMLANDI)Where stories live. Discover now