အဲ့ဒီနေ့က သက်တန့်ဆီသို့လူတစ်ယောက်သည် ငရဲတစ်ခုကိုယူဆောင်လာခဲ့လေ၏။
သက်တန့်က အထုတ်အပိုးတွေကို မနိုင်မနင်းပွေ့ပိုက်ရင်း ကားတံခါးကိုပိတ်လိုက်သည်။ထို့နောက်တွင်မှ သတိရတာက ကားထဲတွင်ကားသော့ကျန်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
"ဟာ.....ပြဿနာပဲ"
"ပြဿနာတစ်ခုခုဖြစ်လို့လား မိန်းကလေး"
"ရှင်....."
"မင်းကိုကြည့်ရတာအကူအညီတစ်ခုခုလိုနေသလိုပဲမို့လို့......"
"ကားထဲမှာ သော့ကျန်ခဲ့လို့။အဲ့ဒါ...."
"ငါကြည့်ပေးမယ်လေ"
ထိုလူကပြောရင်း ကားကိုလှည့်ပတ်ကြည့်လိုက်သည်။ကားနောက်ဖုံးဆီသို့ရောက်သောအခါ သူ၏ခြေလှမ်းတို့ရပ်တန့်သွားခဲ့သည်။ထို့နောက် ကားနောက်ဖုံးကိုဖွင့်၍ အထဲဝင်သွားရင်း သက်တန့်၏ ကားသော့ကိုယူပေးလာခဲ့သည်။
"ဘယ်လိုလုပ်ပြီး..."
"အရမ်းအံဩမနေပါနဲ့။မင်းရဲ့ကားနောက်ဖုံးက လော့မကျသေးဘူးလေ။ဒါကြောင့်ဖွင့်လို့ရနေတာပါ"
"ဟုတ်လား။သက်တန့်ကအမြဲပဲ နမော်နမဲ့ဖြစ်တတ်တာ။ရှင့်ကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"
"ရပါတယ်။ငါ့ရဲ့နာမည် ဇိန်းပါ"
"နာမည်က သက်တန့်မျှော်စင်လို့ခေါ်တယ်။သက်တန့်လို့ ခေါ်နိုင်ပါတယ်"
"အိုကေ သက်တန့်။နောက်မှတွေ့ကြတာပေါ့"
သက်တန့်ရှေ့မှထွက်သွားသောဇိန်းကိုကြည့်ရင်း သက်တန့်သိခဲ့ဖူးသလိုခံစားရသည်။ထားပါ....သူ့ကို သက်တန့်ခေါင်းထဲကထုတ်ပစ်ရမည်။နန်းဆက်က သက်တန့်ကိုသဝန်တိုလွန်းသူဖြစ်သောကြောင့် သူစိမ်းတစ်ယောက်နှင့် သက်တန့်မရင်းနှီးချင်ပါ။
နန်းဆက် စိတ်ညစ်မည့်အလုပ်မျိုးကို သက်တန့်မလုပ်ချင်တာလည်းပါ၏။ပြဿနာကို ရှောင်တိမ်းမည်ဟု ကြိုးစားနေသူကို ပြဿနာကတည့်တည့်လာတွေ့တတ်တာ ထုံးစံတစ်ခုဖြစ်နိုင်သည်။
ထိုပြဿနာသည် ဇိန်းနှင့်သက်တန့် ထပ်မံတွေ့ဆုံရာမှ စတင်လာခဲ့သည်။သက်တန့်အတွက် လိုအပ်သောပန်းချီပစ္စည်းတစ်ချို့ကိုဝယ်ရန် ဆိုင်တစ်ဆိုင်သို့သွားရာမှ ပြဿနာနှင့်ထပ်မံတွေ့ဆုံခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
YOU ARE READING
LET ME OWN YOU...!!RAINBOW TOWER💛
Fantasyနန်းဆက်ထည်ဝါက သက်တန့်မျှော်စင်ကိုသိပ်ချစ်တာ.....။ နန်းဆက်က စုန်းလိုက်မုဆိုးတစ်ယောက်ဖြစ်နေခဲ့ပြီး ချစ်ရသူ သက်တန့်မျှော်စင်က စုန်းမတစ်ယောက်ဖြစ်နေခဲ့သောအခါ......။ စုန်းလိုက်မုဆိုးရဲ့လက်ချက်နဲ့သက်တန့်မျှော်စင်က သေဆုံးသွားမလား.....ဒါမှမဟုတ်......စုန်းလို...
