hearts close

hıçkırık ve toz

Jungkook taehyung'un yanından ayrılıp eve doğru yol almıştı ancak kafasındaki düşüncelerden önünü dahi göremiyordu, ikiside şu yaşlarında neler ile mücadele ediyorlardı ve ikiside her daim birbirlerinin yanında oluyorlardı

eve varınca annesi ile karşılaştı Jungkook
"Yine taehyung'un yanındaydın demi sen"
"Durumlarını biliyorsun sen anne"
"Oğlum biliyorum,biliyorumda elden birsey gelmiyorki
Ama sen çok kafana takıyorsun yapma. Sadece sıradan bi arkadaşın"
Jungkook annesinin bu son sözüne asiri sinirlenmişti
"değil işte değil sıradan bir arkadaşım değil sadece"
Diye bağırdıktan sonra hızlıca odasına doğru gitti

Ağlayarak zar zor uyudu o gece jungkook kafasındaki taehyung hakkındakiler ise bitmedi

Saat: 4.17
Jungkook hissettiği yikilma sesleri ile çığlık çığlığa uyandi
İlk bas anlayamadi ama evet bu bir depremdi
Çoktan gözleri dolmuştu bile hızlıca anne ile babasının yanına koştu
"Anne! Baba!"
"Oğlum buraya gel!"
Jungkook artik hickira hıçkıra ağlıyordu daha fazla dayananamisti hızlıca dışarı çıktılar fakat gördükleri manzara dehşet vericiydi binalar yıkılmış, eski binalar ise hep çatlamisti insanlar çığlık çığlığaydı
O an jungkook'un aklina taehyung geldi ve endişeyle annesine seslendi
"Anne! Taehyung'un yanina gidiyorum ben"
"Oğlum hayı-"
Demeye çalışsada jungkook çoktan gözden kaybolmuştu

"Taehyung! Nerdesin?"
Kalabalık ve toz arasında onu arıyordu
Herseyini

Ancak ne kadar aradiysada bulamadı cunku geriye hic birsey kalmamıştı Taehyung gitmiş geriye hıçkırıkları ile jungkook kalmıştı.