A girl name Hazel Rosewood who loves admiring the star since she was kid and her dream was to see the most beautiful star on the sky, but sadly when she was 7 years old she went blind, that's why her childhood friend name Jackson Wilson helps her by...
Hello my name is Hazel Rosewood I'm the one smiling in the picture and the guy next to me is my best friend Jackson, Jackson Wilson we are childhood best friend because our parents are also friends.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Simula pag kabata ay mag kaibigan na kami, lagi kami mag kasama sa lahat ng kalokohan, at adventure na ginagawa namin magkasama kami sa lahat kaya sobra lapit ng loob namin sa isa't isa kaya pati pagligo ay sabay narin kami nung mga maliliit pa lang kami hindi kami kaya mapag-hiwalay ng parents namin.
Tuwing gabi ay tumatakas kami sa aming mga bahay at magkikita kami sa isang parke hindi kalayuan sa bahay namin upang pag masdan ang mga bituin sa kalangitan ako lang talaga ang interesado nun sa mga bituin sinasamahan lang talaga ako ni jackson dahil ayaw daw niya ako lang mag isa dun nasa parke, pakk diba 7 taon palang kami niyan pero gentleman nayan.
Pero sa kasamaan palad 7 taon palang ako nun ay bigla nalang ako hindi nagkakita at tuluyan na nabulag at sabi ng doctor ay mayroon ako Glaucoma ang vision daw ng mata ko ay unti-unti lumalabo hanggang sa mabulag ako wala daw ito lunas kaya wala nagawa ang magulang ko kung di tanggapin nalang ang nangyari sa akin, pero ako na bata palang nun ay hindi ko natanggap nangyari sa akin sobrang laki ng galit ko sa mga doktor nun dahil hindi manlang ako natulungan para hindi ako mabulag ng tuluyan, lagi ako nakakulong nun sa kwarto ko at umiiyak hindi ako pinilit ng mga magulang ko nun palabasin dahil alam nila hindi yun makakatulong sa akin, lagi lang sila nakaalalay sa akin kapag kakain, maliligo, c-cr, at tsaka sa paglalakad.
I was really hate myself dahil dumagdag pako sa problema nila moma at papay pero wala e nangyari na, dahil tuluyan nako bulag hindi kona nakikita ang mga bituin tuwing gabi at isa yun sa nagpapaiyak sa akin sana habang nakakakita pako nun sinulit ko na pagmasdan ang mga bituin dahil ngayon puro madilim nalang ang aking nakikita, pero kahit ganun may isang tao sinusubukan ako pasayahin sa pamamagitan ng pagdedescribe niya sa mga bituin tuwing gabi walang iba kung hindi ang matalik ko kaibigan si Jackson siya ang naging mata ko tuwing gabi dahil siya ang nagbabalita sa akin tungkol sa mga bituin sa kalangitan, sobrang saya ko dahil nandyan siya para sa akin hindi niya ko tinalikuran hindi katulad ng iba ko friend sa school pagkatapos nila malaman nabulag ako hindi na nila ako pinansin pero si jackson kahit nung nabulag ako never niya ako tinalikuran siya panga lagi pumupunta sa amin upang dun nalang kami makapag-laro akala ko habang buhay na kami ganun kami dalawa lang at wala na iba.
Pero hindi suman- ayon ang tadhana sa akin dahil kailangan na namin lumipat sa pilipinas dahil ang moma ko ay isang pilipina at ang aking papay ay isang americano kaya nung pinanganak ako naging half pilipina at half americana ang kanila unica ija kailangan ni moma alagaan ang lola at lolo ko, dahil nga simula pagkabata dun ako lumaki sa america kinakabahan ako umalis at tumira sa pilipinas biglaan lang ang desisyon ng moma ko na yun kaya't hindi nako nakapag paalam kay jackson pati sa mga magulang niya nakakalungkot dahil hindi manlang ako nakapag paalam nun sa kaniya
Eto nalang ang natitira ko ala- ala sa kaniya ngayon.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
