Tears of Star

Chapter 2

Present Day

Nagising ako sa tilaok ng manok ng kapit-bahay, dahan dahan ako umupo sa  sa kama ko at nag iinat inat konti makalipas ng isang segundo may narinig ako nag bukas ng pintuan ko

"Magandang umaga nak..." bati sakin ng marinig ko boses ni moma

Ngumiti ako at binati siya pabalik "good morning moma..."

Tinulungan ako ni moma maka tayo habang ang kaliwa niyang kamay hawak ang isa kong kamay haban isa naman niya ay nasa bewang ko.

Huminto bigla si moma at inupo ako sa isang silya siguro nasa kusina na kami

"Sandali lang nak maghahain na ako.." paalam sakin ni moma

"Moma tulungan na kita..." pag prisinta ko

"Wag na nak..." sabi sa akin ni moma

Yumuko ako sandali naguguilty parin ako dahil disi syete nako pero wala manlang ako magawa upang tulungan ang mga magulang ko, pag aaral sa skuwelahan ay hindi ko nagawa "sorry moma kung pabigat ako senyo ni papay..." paghihingi ko ng pasensiya

Narinig ko tumahimik ang kapaligiran at naramdaman ko kamay ni moma sa mga pisngi ko

"Hindi ka pabigat sa amin nak, huwag mo isipin yan never ka naging pabigat sa amin ng papay mo.."

Malambing sabi sakin ni moma at hinalikan noo ko napangiti ako dahil sobrang swerte ko talaga sa kanila

Habang naglalambingan kami ni moma narinig ko boses ni papay mukha tuwang tuwa

Moma, nakkk I have good news for you two!!" Sigaw samin ni papay habang palapit sa amin at naramdaman ko halik ni papay sa noo ko.

"Ano yun papay?" Tanong ni moma

"Kilala nyo paba yung Wilson Family??...yung kaibigan natin sa America??.." tanong samin ni papay

"Sino mga iyon papay??" Tanong ni moma pero bago maka sagot si papay ay naalala ko na kung sino tinutukoy ni papay

"Papay sila Jackson ba yun yung kaibigan ko nung naninirahan pa tayo sa america??" Tanong ko kay papay

"Oo nak and alam mo ba ang kaibigan mo na si Jackson mag babakasyon dito!!" Masayang sambit ni papay

Nakaramdam naman ako ng exciment at may halong kaba sawakas ay mag kikita muli kami, char bulag nanga pala ako pano ko siya makikita

"Pano iyon papay dito siya muna titira sa atin??" Tanong ni mamay

"Yes moma he will lived here for a while, while he was on vacation..." sambit ni papay

"Kelan siya susunduin sa airport?" Panibagong tanong ni moma

Matagal bago maka sagot si papay "sa birthday ni Hazel, moma susunduin si Jackson.." sabi ni papay

Lalo lumawak ngiti ko dahil napaka aga supresa naman nito uuwi ang matalik ko kaibigan, April 15 ang birthday ko, kaya't 5 days nalang bago kami mag kita

"Really papay!?" Tanong ko may halong tuwa

"Yes nak kaya pagkatapos natin siya sunduin sa airport, gagala tayo!!" Sabi ni papay

Si moma naman ay tuwang tuwa dahil makakagala ulit kami ngayon lang ulit kami lalayo kaya pati ako ay tuwang tuwa

Finally magkikita na ulit tayo Jackson Wilson...