-Bölüm 9-

69 5 7
                                    

Jungkook'dan...

Gözlerimi açtığımda ilk gördüğüm şey Taehyung'un ağlamaktan kıpkırmızı olmuş gözleriydi. Canım çok yanıyordu, içimde ateş vardı ama ne söndürebiliyordum ne de ona püskürtebiliyordum. Onu affetmemek istiyordum. Ama bir yandanda onunla olmak istiyordum. Kalbimi yada beynimi seçmeliydim. "Ne işin var burda?" Sinirliydim. Sinirliydim çok sinirliydim ona. "Jungkook dinle beni lütfen" "Taehyung senden yardım istedim. Acil dedim. Arkadaşlarınla gitmen doğru değildi. Çünkü o olayı sende biliyordun. Ama sen? Sen ne yaptın? Arkadaslarinla gittin! Canım yanıyor benim. Çok eğlendin mi bari? Halim çok komik değil mi? Evet Taehyung şimdi lütfen git. " Son sözümü söylemiştim.

"Yapma lütfen, yapma. Bilmiyordum yemin ederim bilmiyordum. Jeon lütfen.."

Sesi titriyordu gözleri dolmuştu. Affetmeli miydim? Çok kararsızdım. Ona o kadar sarılmak istiyordum ki anlatamam. Sevdiğim çocuğa sıkıca sarılıp tüm göz yaşlarım bitene kadar ağlamak, içimi dökmek ve onunla olmak bana cennetimi yaşatacaktı. Yani ben öyle düşünüyordum. "Taehyung.." dolu gözleriyle bana baktı. Hafifçe hastane yatağından biraz kaydım ve elimi yanıma koyarak oturmasını söyledim.

Hiç beklemeden titreyerek yanıma oturdu. Ona sımsıkı sarıldım. Ona baktığımda şaşırmış gibiydi. Ellerini belime doladı. Kokusunu içime çektim, çok güzeldi. Gözlerim yavaş yavaş kapanıyordu. Çok uykum vardı.

Sonrasında uyudum zaten. Sanırım Tae de uyumuştu. O gün hissettiklerim, yaşadıklarım, acılarım, herseyim onun sayesinde geçmişti. O da benim herşeyimdi zaten. O bunu biliyordu. Tek ailem olduğunu, herseyim ve herkesim olduğunu biliyordu. Ama ben değildim. Onun herşeyi veya ailesi olarak gördüğü birisi değildim. Ben de bunu biliyordum işte.

Onun ailesi vardı çünkü. Okulda bir çevresi, ailesi, onu sevgiyle büyütecek yakınları, yanında olacak arkadaşları hepsi vardı. Benim hiçbiri yoktu. Taehyung hakkında çoğu şeyi biliyordum. Mesela; en sevdiği yemeğin patates kızartması olduğunu, en sevdiği rengin mavi olduğunu, çocukken gitar çalmayı çok sevdiğini ve hatta Jimi Hendrix'e özendiğini ama ailesinin gitar çalmasını istemediğini, ailede en cok babasını sevdiğini ve bir çok şeyini biliyordum. Onun benim hakkımda bilmediği her şeyini biliyordum. Yani kısaca her şeyi.




Bitirmicemm çünküü aklima birsürü seyyy geldiii. Bu aradaaa hâlâ Jimi Hendrix'in konserleri varmis gibi yazicam cunku Wattpaddeyizz caktirmayinnn. Hadi optiimm 🥱🥱🥳👊🏼 (Angst bitirmemeye karar verdiimm 🥳🥳🥳🥳🥳🥳)

future stars Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang