Chapter 3

27 8 0
                                    

Nagising ako nang may kumatok mula sa labas ng kwarto ko, buti na lang ay hindi ko ni-lock 'yung pintuan kaya mabubukas naman nila kagad 'yoㅤ
ㅤㅤ
" Felize? " Mommy knocked,

" Come in, " Sagot ko at saka umupo sa kama ko.
ㅤㅤ
Hindi ko namalayan na pawis na pawis na pala ako. Nilamig kasi ako kaya pinatay ko 'yung aircon, mukha akong pinakuluan na kangkong sa itsura ko dahil naka taklob din ako kanina sa comforter ko.
ㅤㅤ
" What happened to you? Bakit ganiyan ang itsura mo? " Hinawakan niya 'yung pisngi ko, tumayo siya upang kumuha ng towel para ipunas sa mukha ko.ㅤ

Hindi ba obvious na may sakit 'yung anak mo?

" What do you need? I'm not feeling well, can we talk later? " I replied, avoiding her question.

" No, we need to talk, ngayon na. This is important. " Sabi niya habang hawak ang mga kamay ko, she's acting again.

" Pupunta rito bukas ang Chavez Family. " Panimula niya, " Ayusin mo ang sarili mo, because we'll be having a dinner with them.  Malapit na rin 'yung engagement niyo. " Napasinghal siya at mukhang seryoso sa sinasabi niya.

" K-kailan po? Akala ko ba m-matagal pa? " Nautal na sagot ko, hindi ko ma-process sa utak ko.

Bakit parang ang bilis? parang kailan lang ay dalawang taon ang binigay nila sa'kin tapos naging isang taon, tapos ito nanaman ngayon? Ilang buwan na lang ay engage na ako. Hindi nga siya kasal pero hindi pa rin ako komportable sa ganito.

" Napag-usapan namin, next week kailangan ay magkasama na kayo sa iisang bahay. We're still looking for a good house 'yung good for two pero malaki. Felize, you need to have a closure with him, felize. You just need to act. . . kapag mas maaga namin kayo pinagsama ay mas maganda 'yon. " Hinahawi niya 'yung mga buhok na naka harang sa mukha ko at saka ngumiti, she's so fake.

" Seryoso ba kayo? Papatirahin niyo na kami nang magkasama sa iisang bubong? Mommy, he's still a stranger for me! " Hinawi ko ang kamay niya na nakahawak sa akin.

" I just need to act? Hindi porket nagagawa mo, akala mo madali 'yon para sa 'kin? " Parang nawawala ako sa sarili ko, ayoko. . . hindi ako papayag sa ganito.

Yes. Until now, I still act as a nice person in front of everyone. Kaya kong gawin dahil naging personalidad ko na siya. . .but guilt is still eating me, I can't do this anymore. . .

" Of course not, mija " She caress my hair, " You need to help your, dad. . . He needs you." Sambit niya nang may paglambing.

My tears started to stream down from my eyes.

" Shh, don't cry, felize. Para sa'yo rin 'tong ginagawa namin ng Daddy mo." Pinunasan niya 'yung mukha ko at niyakap ako.

I pushed her from hugging me.

" Don't touch me! " Sigaw ko, umusog ako sa sandalan ng kama ko habang yakap ang mga tuhod ko.

She frowned. " Why are you acting like this, felize?! Don't tell me, may nagugustuhan ka na kaya ka nagkaka ganito? Hindi ba't pinag-usapan na natin 'to?! " Sigaw niya.

" At may sinabi ba akong papayag ako? " Tumayo ako sa harap niya kahit na nanghihina ang mga tuhod ko.

I felt a slap from my mother's palm. It stings but I'm used to it; her hands
have landed on my face several times in the few years I've lived.

" Remember this , felize, you have no choice. Lahat ng sinasabi ko ay gagawin mo rin sa ayaw at sa gusto mo. " Pagduduro niya sa akin at saka lumabas ng kwarto ko, she even slam the door.

" FUCK! " Sigaw ko at pinag sasabunot ang sarili ko,

I screamed so loudly that I could feel my throat starting to get sore. I was full of anger and hurt, and I needed to let it all out. This is the first time that I talked back like that with my mom.

My emotions were running high. I was so angry and upset with parent. I threw everything across my room out of frustration, and it hit the wall with a thud. I wanted to let my anger out, not minding if they could hear me from the outside.

It's like I'm raging inside my room because I am so fed up with this family.

Maybe she's right, na wala akong choice but to obey them and be their toy na sunod-sunuran na lang palagi sa kanila. Planado na siguro 'tong buhay ko simula no'ng isinilang pa lang ako.

Nakaupo ako ngayon sa kama ko yakap muli ang mga tuhod ko. I still have a chance, maybe if I obey them. . . kapag kaya ko na ay lalayo ako sa bahay na 'to lalo na sa pamilya na 'to.

Kailangan ko lang naman umarte 'di ba? This should be easy for me because this isn't the first time they want me to act in front of the others.

Masama pa rin 'yung pakiramdam ko, feeling ko ay mabibinat pa ako kakasigaw kanina, hindi ko na inayos 'yung mga kalat at ipapalinis ko na lang mamaya sa maid namin.

I went inside the bathroom to take a bath, I need to clean myself dahil ang gulo na ng itsura ko, magbababad muna ako. Umiyak pa ako habang naliligo kaya lalong nag mugto ang mga mata ko.

Napatulala na lang ako habang nakaupo sa bathtub, iniisip ko kung anong gagawin ko bukas. Sabihin ko kaya na masama ang pakiramdam ko? Should I run away? Sigh Hindi ko naman magagawa 'yan at saan naman ako tutuloy 'di ba kung sakaling umalis man ako.

Re-igniting The VowWhere stories live. Discover now