bölüm 6

14 3 1
                                    

                                     🕊🕊🕊

Burası insan cesedi ile dolu, orada denek olarak kullandıkları insanları işleri bittikden sonra buraya atıyorlar mış.
Şaka gibi
Aman allah ım! Bu nasıl vahşettir.

Ben bunlarla asla baş edemem.
Cesedlerın başların da benim takibe aldığım kuş sürüsü milyonlarca kuş ve yüzlerce cesed.
Burası nasıl bir yer ben nereye geldim böyle , hiç bir şeyde bu kadar umudumu yitirdiğimi hissetmemiştim.

Kuvvetli hamleyle uçurumun dibinden sarkan vücudumu kurtarmayı başarmıştım. Birazcık da olsa soğuk kanlılığım var. Eğer oda olmasaydı panikleyip düşerdim kendimi sakin kalıp motive edebildim. Aksi si oracıkda düşüp kuşlara yem olurdum.

Ayağa kalktım elimi ağzıma götürdüm ağlayamıyorum bile o kadar tükendim. Değil burnumu kapatmak kokuyu  duymuyorum gördüğüm manzara içler acısıydı.

Takribi 20 dakika kadarı aşşağıya baka durdum
Kafamı kaldırdım karşıdan bir gemi buraya doğru geliyor.

Sevindim tabi nasıl sevinmeyeyim çığlık ata , ata
" hey ben buradayım"
Dedim
Bi hayli uzaktım belki sesim bile duyulmazdı .

Gemi yaklaştıkça  ben sevinçden zıplıyorum umudum yeşerdi sevincim arttı.
 
Yani ne olabir ki balık tutmak için okyanusu turlayan çalışanlardır dedim.

Umduğum gibi mi oldu dersiniz?

Hayatın darbesi sert olur muş yandım  dedikçe altına odun atarmış...

Görünen gemi benim kaçdığım yerin gemisiymiş meğer.

Yaklaştıkça oranın üniforması ile aynı giyinmiş insanlar olduğunu fark ettim.
Ellerin de yine garip silahlar yüzlerinde değişik bir maske sanki hastalık gibi salgın dan korunuyorlardı zaten anlamıştın en başta neden böyle giyindiklerinin sebebini. 

Hemen kafamı eğip saklandım koyuldum izlemeye. Beni göremeyecekleri kadar yüksek yerdeydim gemi yaklaştıkça kuşlar ürküyordu tıpkı ak baba gibiler ama değiller uçamayan garip bir kuş türü ben diym ak baba siz deyin tavuk..

3 tane daha torbayı iki kişi biri bir ucundan öteki diğer ucundan tutup bir kenara attıkdan sonra uzaklaştılar.

Biri gemiye bindi diger teki binmeden etrafı süzdü iyice kafasını yüz seksen derece gezdiriyordu. Benden tarafı dikizlediği an refleks ile ani ufak ses çıkarttım  başımı indirdim.

Yanındaki arkadaşına;
"Gordüğümü sende gördünmü"

" görüyorum valla"

" gidip baksak ya"

" saçmalama olum bizi yer lan o "

" sen neyi diyorsun"

" asıl sen neyi diyorsun"

"Tepe de bir insan kafası gördüm sanki "

" yok devenin bale papucu senden benden başka canlı yok ama az daha beklersen ölü ve  şu sersem kuşlara yem olucaz. arkana baksana"

" ohaa lan daha önce niye söylemedin uzaklaşalım buradan"

" ben dağ diyorum sen tepe yürü hadi"

" lan olum gördüm, gördüm yeminle gördüm"

" çarpılırsın inşallah"

oh be gidiyorlar çok şükür buradan bende gitsem çok iyi olur umarım geri dönmezler

                         MERT BÖLÜMÜ

MERT 'E  bu hayat sınavı çok erken başlamıştı maalesef minicik di annesini kaybedeli ilgisiz baba ile çoçukluğunu geçiriyordu ablası ayende ile teskin ediyordu körpe kalbini simdi ise yalnız , yapayalnız.

Bir Ayende Donde viven las historias. Descúbrelo ahora