KALBİMDEKİ SEN

<<1.BÖLÜM>>

Okulun ilk günü ...

''Çok geç kaldım offf ... Hep Sehun yüzünden bir saat çene çaldı oyaladı beni sinir şey .''dedi Luhan .

Sinirle burnundan solurken sağına soluna bakınarak araç bulmaya çalışıyordu. Havada nisan yağmuru kokusu vardı .

''Ne diye arabamı almadım ki bugün . Şu yağmurları hiç sevmiyorum. Yolda kalırım korkusu ile otobüse mahkum olmak hiç hoşuma gitmiyor. ''diye içinden söylene söylene yürüyordu.

Birden gökyüzümgürledi ,şimsekler çaktı . Luhan korkuyla başını gökyüzüne çevirdi. Yağmur bir anda bardaktan boşalırcasına yağmaya başladı. Ortalığı sel götürüyordu. Bir yandan da şimsekler çakarken Luhan koşarak okula varmaya çalışıyordu. Üstü başı sırılsıklam olmuş, üzerindeki gömleğin ıslaklığı tenini sarmış adeta soğuğun içine işlemesini sağlıyordu. Yanından hızla bir araba geçerken Luhan'ı daha da ıslatmış,kaçmak için gerilerken aniden yere düşmüş ve yerdeki göle dönmüş suyun içinde yuvarlanmasına sebep olmuştu. Bir yandan kalkmak için debelenirken bir yandan arabanın arkasından sövüyordu ...

'' Aisshh ... Cidden inanamıyorum . Nasıl bir insansın sen ha zengin züppesi. İnsan bir yardım eder dimi. Siz ancak baba parası ile hava atmayı bilirsiniz zaten .'' diye söylenip duruyordu...

Gözlerinin önüne gelen saçlarını çekmek için elini başına götürdüğü sırada bir el ondan önce davranmış saçlarını geriye doğru çekiyordu. Luhan yerdeki suya yansıyan gölgeyi gördü ,başını yavaşca kaldırarak karşısında duran ince uzun bedene baktı. Hafifçe gülümsüyordu.

Luhan o an içinde birşeylerin kıpırdadığını düşündü. Yavaşca karşısında elini uzatan çocuğa elini uzatarak doğruldu. Kalktığı zaman üstüne başına baktı. Daha sonra başını kaldırarak karşısında duran iri gözlerin sahibiyle göz göze geldi . O an ilk kez aşk nasıl birşey diye düşündü. Ve bu aşk olmalı mı dedi kendi kendine ...

'' Afedersiniz şöforüm gerçekten çok hızlı sürmüyordu. Ama sanırım yerdeki göl birikintisinden kaynaklı sizi baya zor duruma düşürdük ister istemez .''dedi .

Luhan sanki nutku tutulmuş gibi bakıyordu. Çocuğun konuşması ile kendine geldi ve derin bir iç çekerek konuştu .

"Yok hayır önemli değil , yani önemli ama sorun değil . Off ne diyorum ben . Sizin suçunuz yok sonuçta yağmuru siz başlatmadınız . Sadece bu havalarda araba kullanırken biraz daha dikkat ederseniz daha iyi olur bence hem sizin için hem de benim gibi zor durumda kalması olasılık olan insanlar için öyle değil mi ? dedi ve sevimli bir şekilde gülümseyerek başını eğdi .

Utanmışmıydı ? Hayır canım ne alakası var hava serin olduğu için üşümüştü ve üstündeki ıslak kıyafetlerden ötürü birazcık utanıyordu. Yoksa karşısında duran dev çocukla hiç ilgisi yoktu .

'' Gerçekten sorun yok. Gitmeliyim ... '' dedi ve karşısında duran çocuğa gülümseyerek geri geri adımlarla otobüse doğru gidip binerek uzaklaştı.

Genç adam Luhan'ın arkasından bağırıp özür dilese de Luhan kalbinin hızlı atan ritimlerinden onu duyamamıştı .

***

Luhan telefonunu cebinden çıkardı ve hızlı bir şekilde Sehun'u aradı . Bir kaç çalma sesinden sonra telefon açıldı . Telefondaki uykulu sesi duyunca derin bir çekti ve söylenmeye başladı .

'' Sehuuuuuuuuuuun . Seni lanet olası hemen o koca kıçını kaldır ve okula gel. Tanrı aşkına saat kaç haberin var mı ?...''

'' Argggh . Cidden çok kötüsün Luhan. Kulağımı patlattın o ufacık boydan bu kadar ses nasıl çıkıyor inanamıyorum gerçekten .''