Die Hard, Love Hard - Snamione

5. Bölüm - Kabulleniş

Hermione öyle heyecanlıydı ki kalbi biraz daha hızlanırsa kalp krizi geçireceğinden korkuyordu. Severus' un gelmesini beklerken saniyeler geçmek bilmiyordu. Dün geceki öpücükten sonra sabaha kadar gözünü bile kırpmamıştı ve şimdi Severus' la yüzleşmek zorundaydı. Hogwarts' ın ön bahçesinde, elinde büyükçe bir sepetle iksir hocasını bekliyordu. Birlikte karanlık ormana gidecekler ve iksirleri için ot toplayacaklardı. Severus' un kapıda gözükmesiyle kalbi sanki göğüs kafesinde bir takla atmıştı. Heyecanını kontrol etmeye çalışarak genç adamın yaklaşmasını bekledi.

Severus her zamanki cübbesinin içinde hızlı adımlarla yürürken siyah saçları yüzünün iki yanında dalgalanıyordu. Severus yanına geldi, onu geçti ve " Oraya demir mi attınız Bayan Granger? Takip edin. " diyerek yoluna devam etti. Hermione şaşkınlıkla gözlerini kırpıştırarak genç adamın ardından bakakalmıştı. Onun hızla uzaklaştığını fark edince koşarak Severus' a yetişti. Sinirlenmiş ve yanakları da bu sinirin etkisiyle kızarmıştı.

" Tanrı aşkına profesör, siz iletişim diye bir şey duymadınız mı? "

" Duydum Bayan Granger ama sorun, benim iletmeye çalıştığım şeyi sizin bir türlü kabul edememeniz."

" Ne demek istediğinizi anlamıyorum Profesör? Tavrınız çok... Kafamı karıştırıyor."

Hagrid' in kulübesini geçip Yasak Orman' ın sınırına gelmişlerdi. Severus duraklayarak genç kıza döndü. " Karmaşık olan nedir Bayan Granger? " " Önce mesafeli olmaktan bahsediyorsunuz sonra da dün gece... " Hermione iyice kızararak bakışlarını kaçırdı. Severus dönüp ormana girince hızlı adımlarla genç adamı takip etmişti.

" Dün gecenin bir hata olduğunu siz de ben de biliyoruz. Sadece bu olayın gerçekleşmesi bile sizin bu görevde kalmamanız gerektiğini ve benim haklı olduğumu kanıtlamaya yeter de artar bile."

" Oh tabii sanki tek öpüşen bendim! Dudaklarımın üzerinde sizin dudaklarınız vardı profesör! Eğer bu bir hataydıysa ikimizin de hatasıydı. Hem öpüşmüşsek ne olmuş? Bu düşman olmamızı gerektirmez. İnsani bir tepki, bir istekti, anlık bir şeydi. Oldu ve bitti. Devam etmesini ikimizde istemiyoruz değil mi?"

" Benim tek istediğim hayatımdan çıkıp gitmeniz."

" Hayatınızdan çıkacağım... Mezun olduğumda. Neden bu süre içinde benim varlığıma katlanamıyorsunuz?"

" Prensiplerden bahsediyoruz burada. Prensiplerden ödün verilmez."

" Bence ödün vermediğiniz tek şey dik kafalılığınız!"

Severus birden durunca Hermione genç adamın sırtına toslamaktan son anda kurtuldu. Genç adam hızla döndü ve bir kolunu kavrayarak onu sarstı. " Haddinizi aşıyorsunuz Bayan Granger! Sizi öpmüş olmam hakkımda atıp tutabileceğiniz anlamına gelmiyor. " " Neden beni öptün Severus? " Severus hem adıyla hitap ederek onu beklemediği bir şaşkınlığa sürükleyen hem de cevaplaması imkansız bir soruyla onu sıkıştıran genç kıza baktı. Hermione Severus' un kolunu sıkmış parmaklarının canını acıtmasına rağmen geri adım atmadı.