YİRMİ İKİNCİ BÖLÜM

244 82 125
                                    


SAVAŞ


Neredeyse bir kaç dakikadır Ahsen'in evinin önünde bekliyordum. En son falcıdayken onu görmüştüm ve giderken bana pek iyi bakmamıştı. Bu yüzden biraz korkuyordum. Adamlarım bu halimi görse benim olduğumu anlayamaz ve kesinlikle bir ikizim olduğunu düşünürler, çünkü herkesin gözünde acımasız ve korkusuzdum. Ancak konu Ahsen olunca durumlar değişiyordu. 



Kafamı yasladığım direksiyona bir kez vurdum. Onu kandırmaya çalışırken ne düşünüyordum ki ? Aptal kafam. O gün merakımı dizginleyip defolup gitmeliydim. Üstelik falcı o gün beni tatmin edecek hiçbir şey söylememişti. 



Ahsen ve Pars Alphan gittikten sonra derin bir nefes alıp arkasına yaslanmıştı ve ben onların gittiğinden emin olup feraceyi üzerimden çıkardığımda ise çığlık atıp bayılmıştı. Galiba tıpkı diğerleri gibi oda beni bir kadın sanmıştı ve bu yüzden erkek olduğumu görünce korkmuştu. 



Sıkıntılı bir nefes aldım. Eminim hala falcıda ki olay için benden alacağı intikamı düşünüyordur. Gerçi şuanda düşünmesi gereken başka bir şey daha var. Av !. 



Cem ar bir kaç gündür etrafa resmen ışık saçıyordu. Nedeni ise Ahsen'in ava katılacak olmasıydı. Yüzümü buruşturdum ve arkamda ki koltuğa yaslandım. Bu gün her şeyi göze alıp gelmemin nedeni de buydu. Ahsen mesajlarıma cevap vermiyordu ve ondan korkuyor olabilirim ama onu her zaman düşünen ve seven tarafım daha ağır basıyordu. 



Lanet olsun yıllar önce ava gitmeyi bırakmıştı ama şimdi tekrar o cehennem ormanına geri gidecekti. Pars Alphan'la anlaşma yapması ilk başlarda iyi bir fikir gibi geliyordu ama şuanda bu konuda şüpheliydim. Annesini bulmak için kendini tehlikeye atıyordu. 



Ahsen'in gücünden bir an olsun şüphe duymadım -bu kimsenin haddi değildi- ancak uzun bir zamandır ava katılmamıştı ve tek bir hatayla av da yaptığı şeyler öğrenilirse bu onun sonu olurdu.


Yumruklarım  sıkılaştı ve son kez gömleğimin altına giyindiğim çelik yeleği kontrol ettikten sonra yan koltuğa bıraktığım dosyayı alarak arabadan aşağıya inip hiç düşünmeden Ahsen'in evine doğru yürümeye başladım. Evet düşünmüyordum, çünkü düşünseydim buradan hemen giderdim. Çünkü Ahsen'i kandırdıktan sonra karşısına çıkmak pek akıllıca bir işi değildir.





AHSEN



Anlımdan akan ter dudağıma çarpıp ardından parkenin üzerine düşerken dişlerimi sıkarak vücudumu havalandırdım. Saatlerdir şınav çekiyordum ve kollarım şiddetli bir şekilde titriyordu. Ancak durmaya hiç niyetim yoktu. Bu yüzden kendimi zorlayarak göğsümü tekrar yerle yakınlaştırdım.

ANLAŞMA 🖤Où les histoires vivent. Découvrez maintenant