Sen bana soğuk davrandığında ne kadar üşüdüğümü bir bilsen, kalbimi ceketinle örterdin.
Yeni bir sabah yeni bir gün saat 6.30'du spor salonu saat 9'da açılacaktı erken olsun geç olmasın diye iki buçuk saat erken kalkmıştım bugün büyük gündü bugün lavinya'nın,Lavin olduğu gündü bugün Rüzgar Karaca'nın Rüzgar mı?,Rüzgar'ım mı? olduğunu öğreneceğim gündü kalkıp yatağımı topladım ve hızlı adımlarla banyoya ilerledim yarım saatlik duşun ardından üzerime bornozumu alıp dolabımın önüne doğru ilerledim evde sadece umay olduğu için ve onunda şu an ağır bir uykuda olduğunu bildiğim için rahatça dolaşabiliyordum. Efken Dün akşam bir işi çıktığını söyleyip gitmişti. Alaca ise sabah beşte çıkıp işe gitmişti iş kolik olmanın verdiği zorluğa bağlayabilirdik bunu.
Dolabın kapaklarını açıp ne giyebilirim diye düşünmeye başladım ne giyeceğime dair hiçbir fikrim yoktu gözlerimi askıdaki elbiselerime doğrulttum.
"spor salonuna elbiseyle gitmeyeni de ne bileyim yani?" dedi arkamdan gelen ses, bir anda yerimden sıçrayıp arkama döndüm.
"Umay böyle pat diye dalınır mı!?"
"İnsan bir haber verir" diye yükseldim.
"özür dilerim" dedi omuzlarını yukarıya kaldırıp. Bir şey yapamam dermiş gibi "Ama yalan mı? spor salonuna giderken elbise mi giyeceksin?" dedi onu onaylar derecesinde kafamı salladım.
"haklısın aslın-" jeton daha yeni düşmüştü. "Sen benim spor salonuna gideceğimi Nereden biliyorsun?" dedim şaşkın bir sesle Umay ise;
"Lütfen bir daha Düşüncelerini kendine sakla" dedi.
Nasıl yani Ben...
Yok ya şaka yapıyor?
Herkes beni.. allahım ne yaptım ben?
"Merak etme kimse duymadı." dedi. Sanki ne düşündüğümü anlamış gibi sonra da yanıma gelip beni kalçasıyla kenara ittirdi. Dolabımdaki eşofmanların olduğu bölmeyi açıp biraz karıştırdı ve içinden gri Bir eşofman Üzerine de beyaz bir crop çıkardı.
"Al bunları giy elbiseden iyidir." dedi kıkırdayarak umay'a göz devirip kıyafetlerimi giymek için banyoya gittim üzerime giyip geldiğimde umay'ın elinde iki tane matara ile beni beklediğini gördüm
"Sence motivasyon matarası mı bu cam matara mı?" dedi. Ben ise elimi cam matarya uzatıp
"Bunu alacağım dedim kapının oraya gidip ayakkabılığı açtım.
"Sence hangi ayakkabıyı giyeyim?" dedim Aslında Umay ne derse desin bez Spor ayakkabımı giyecektim Ama heyecanımı azaltmak için konuşmam gerekti. Umay ise benim bu halimi anlamış olacak ki bir anne edasıyla (tıpkı zambak gibi) yanıma yaklaşıp ellerimi tuttu ve
"Sakin ol hiçbir şey olmayacak Sadece konuşup Geleceksin" dedi. Daha sonra ise sesini sinirli çıkarmaya çalışıp "çabuk gidip gel daha bana bu olayın aslını anlatacaksın" dedi. Sinirli olmayı hiç beceremiyordu çünkü o sinirli olamayacak kadar mükemmel bir varlıktı.
Daha sonra ayağa kalkıp elimdeki siyah ayakkabıyı gösterdi. ben ise siyah ayakkabıyı yerine koyup bez gri sporumu giymiştim.
...
Spor salonuna geleli 10 dakika olmuştu yani tahminimce. Ama ben cesaret edip girememiştim. İçeriye girdiğimde bana ne sorardı? ya Neden buraya geldin derse? o bana bir şey sorarsa ben ne derdim? hiçbir şey düşünmeyip gelmiştim Kafamdaki düşüncelere son vermek için başımı iki yana hafifçe sallayıp suyumdan içtim ve Bilmem kaçıncı su içişimdi bilmiyorum ama suyumu da spor salonuna girmeden bitirmiştim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karadenizin Rüzgarı
Teen Fiction"Biriyle bunca zaman geçirip, sonunda onun sadece bir yabancı olduğunu idrak etmek... Ne büyük bir kayıp."
