Mispelled

Commonly, kapag high school pa lang, sa parents pa rin nakatira. Nakatunganga lang kapag summer o kaya ginigising pa sa umaga, hinahandaan pa ng pagkain; binebaby ng parents o kung sino mang nag-aalaga.

Well, ako iba at baliktad.

Nakatira ako sa Chroi Academy, isang boarding school sa tuktok ng bundok na hindi ko malaman kung bakit doon itinayo. To be specific, I am currently residing inside the building of Silver Dormitory, room 210. And here's the twist:

Hindi siya exclusive for girls or boys. CO-ED. Something like that. Kaya pinag-halo halo ang mga babae at lalaki sa loob ng Two-storey mansion na ito. Yes, mansion. Alangan naman patirahin kami ng isang private school sa isang building na halos isang metro lang ang layo ng mga pintuan sa isa't-isa? Sosyal, diba? Don't worry, iskolar ako. Whoops! Hindi ako kapos sa pang-tuition, sumobra lang sa talino na naperfect ko ung entrance exam - fine, ALMOST perfect, two points lang naman ang butal ko para makaperfect eh, ayos na yan.

Okay, back to the dearest point of my life. Dahil nga para siyang CO-ED, ang amoy kapag naglalaba ang boarders dito, jusmiyo! Ang alingasaw. At puro mga mayang may kulay pa ang magkakasama sa kwarto at sa tingin ko ay gumagawa ng milagro. Naku po! Bakit pa kasi dito ako napadpad?

Whoo, sino nga ba ulit nag-decide na dito ako tumira kesa sa pink dorm na puro babae lang? Ahh, siya ba ung kamukhang kamukha ko kapag tumitingin sa salamin? Hmm, ung may pangngalang... LOU ANNE.

You read it right! Me.

Eh paano ba naman kasi!!! Ang arte ng pangngalan! Pink dorm! No waaaaaaaaay. I would never ever step on that place without any business. Pink lahat ng gamit! Imagine nyo na lang ung opening ng girls generation sa mga kanta nila. I cannot live in that! Buti sana kung may green dormitory, magan--

HOY! DORMITORY NG MGA BABAE, HINDI GREEN MINDED!

Mga tao ngayon...

Tsk.

Tsk.

Tsk.

Anyway, dahil nga sabi ko kanina iba at baliktad ang nagyayari sa akin... Ito ay dahil kasama ko lang naman sa loob ng isang malaking kwarto and kumag na tumalo sa akin sa entrance exam. Si Marvien Troi. Unfortunately, hindi wrong spelling yan. Yan talaga ang spelling, tinamad.

Ang roommate kong inuulanan ko ng mga lait at sermon. Well, he's times two kaya gantihan lang.

Katapat lang naman ng bintana ko ang bintana ng prince charming kong si Mike Khail.

Yiiiieeeee! Boypren, boypren, boypren!

Hindi PA.

Pinapaasa pa lang...

Ako.

Ouch, tagos-tagusan sa dibdib kong maliit. Sus, di pa kasi nya binubuksan ang mga mata niya sa pinakamagandang tao sa balat ng kwartong ito. Hayy, kelan nya kaya ako kakausapin? Sana malapit na. Haaayyy. I like you. Nyihihihihihihi

Well, I am still young wild and free. Hihihihihi, yeah, wiiild. Like a WildChild.

"Hoy, ano na naman bang ginagawa mo at ngiting-ngiti ka diyan? Mukha kang baliw."

Ugh! There HE goes again.

"Pakielam mo?" sagot ko.

"Wala. Masama magtanong?" sagot naman niya sa akin. Yeah right, tanong yun.

"Iba na pala ang definition ng tanong. Pareho na sa lait." irap ko sa kanya.

"Tss... Arte." bulong niya.

"Yeah, right, MARVAYN." sabi ko bago ko isara ang laptop at nahiga sa kama KO.

"Binati na naman ang pangngalan ko." buntong hininga niya bago niya gawin ang dapat niyang gawin na wala na akong pakielam kung anuman un.

*keep me sane in your arms tonight*

Agang-aga naman eh!

"Hello?" bulong ko.

"Achiiiiiiing! Kamusta ka naman diyan? Marami bang papables? Magkwento ka naman!"

"Cho, alam mo ba kung anong oras pa lang?" tanong ko.

"Hmm... 3:18." sagot niya sa kin.

"Ano sa tingin mo ginagawa ko ngayon, bakla?" tanong ko uli.

"Make usap-usap sa aking kagandahan, chos!"

Ugh!

"Cho... MAGPATULOG KA NAMAN! Mamaya na tayo magchickahan ok? I'll call you later and we'll talk non-stop, ok? Goodnight." sabi ko bago ko binaba. Ung telepono. Maiintindihan naman ni homs un eh. Agang-aga eh.

Nagtaklob uli ako ng kumot at pumikit. Matutulog na ako.

"LOU AAAAAAAANNNNEEE!!!!"

Uh-oh.

Cross fingers, pikit ng mabuti, bend your knees, feet apart aaaaaaaaannnndddd

BoOOOogsH

"Namiss kita, aso ko. Ako ba namiss mo, huh? Chup. Chup. Chup."

Aso daw. Tss...

Tinanggal ko ung kapit niya sa akin at naglakad. Sumabay naman siya sa akin.

"Cheska, for the nth time of the month of September, my month if I may add, hindi ako aso. Hmpf!" irap ko sa kanya.

"Wala, aso ka pa rin kasi lagi mo kong kinakagat sa balikat noon." pilit naman niya sa akin.

"Exactly, that was before. I am a sophisticated princess now, not some child, though I believe I was still so hot that time." sabi ko. Well, that was true. Believe me. *wink*

"Yeah right. Dumugo na ang ilong ko sa'yo." sagot niya sa akin habang inikot ang mga mata.

"Yeah right, tulad mong may pusong bato." sabi ko sa kanya.

"Yeah, sinaktan mo ang puso ko, sinaksak mo ng kutsilyo." sagot niya.

Nagkatinginan kami at tyaka kumanta ng "PANGIT KA, BALUGA AKOOOO!"

"KYAHAHAHAHAHAHAHA!"

That was Cheska and Sam for ya! Booya! Hohohoohoho

+on the other hand+

"Baliw."

_______

Odiba! Bago uli! hahaha! heart broken iketch kaya di na tinutuloy ung 9th grade. But I will go back to that kapag nahanap ko na uli ang sarili ko. CHOS!