CHAPTER TWO

6 1 0
                                    







DARA DEL ROSARIO POV----










SUBRANG AMAZE AKO sa laki ng school ko ngayon, iisipin ko palang na araw araw ko tatakbuhin ang mga palapag ng bawat gusali ng magiging room ko baka pagkatapos ng semester putol na ang kabilang binti ko.

Malakawak ang bawat gusali, malaki ang bawat room. kung ano ang nakikita ko sa mga palabas ganitong ganito na talaga sya.




Nakatingala ako sa mataas na gusali ng school, iisipin ko palang na araw araw kung tatakbuhin ang bawat gusali ng magiging room ko baka pagkatapos ng semester ay putol na ang kabilang binti ko.



"WHAT THE_ !"

nakuha namin ang atensyon ng lahat ng nasa hallway, nakatingin na sa amin ang ibang nakarinig, nasagi ko lang naman sya at hinde naman iyon malakas.

"SHIT ANG TANGA MO!"

sa una ko palang sa schooal na'to mukhang may magpapakulo ng dugo ko."tama ba naring ko, MINURA nya ako?"

"EXCUSE ME!"

ang kapal ng apog nya para tawagin akong tanga, may kasalanan din naman sya.
Hinde ko sya napansin kaya dapat sya ang umiwas para hinde kami nagkasagi.


"E-X-C-U-S-E-M-E?" pag impasize niyasa sinabi ko."yan ba sabi mo?" dugtong niya.

Naramdaman ko na mas lalo niyang hinigpitan ang pagkakahawak sa braso ko,
Masakit na sya at kahit hinde kopa nakikita alam kung namula na ito.

Ginantihan ko ang masama niyang tingin sa'kin na mas lalo pa atang nagpagalit sa kanya.

"Masakit na talaga sya," ang braso ko ang tinutukoy ko. kung hihintayin kopa na bitawan ako ay talaga namang wala syang balak.


"WHO THE HELL ARE YOU para mag EXCUSE ME sa'kin?"


"Isa pa talang insolto hinde nako magbabait baitan sa babae na'to, makakatikim na talaga sya, sinasabi ko sa inyo."

"Masakit na ang braso ko, pedeng pakibitawan na."

Hinde naman ako nagmamakaawa pero alam kung TUNO ng nag uutos iyon.

Tumawa muna sya ng peke bago ako binitawan at tumayo ng deritso.
Nagsilapitan naman sa kanya ang tatlo niyang mga kasama na cheneck pa nila kung may masama raw nangyari sa kanya.
"as if naman nabalian ng buto." wika kopa sa sarili ko.



"Sa'ng probinsya kaba nanggaling at napadpad ka sa lugar na'to, ang cheap mo."
Pang iinsolto ulit nya sa'kin.

tiningnan ko naman ang sarili ko at talaga naman cheap ako kumpara sa mga suot nila.

Naka pantalon at t-shirt lang ako, wala ni kahit isang suot na accesories.
Pero ano naman kinalaman ng suot ko dito.
Mayayaman talaga, makapagyabang lang kaya na nilang manapak ng ibang tao para masabing perfect sila.




Ano ngaba ang pake ko sa kanya/kanila at andito parin ako sa harap nila.
Napag isipan ko nalang na umalis nalang pero nakakailang hakbang palang ako...

Makikita sa mga mukha nila ang gulat.
Gulat ba dahil umalis nalang ako bigla o dàhil huminto ako.



Tinitigan ko ng ilang segundo ang babaeng nakasagi ko kanina, binaba ko hanggang sa mga paa nya pabalik sa mukha niya.
"Para sa'kin WALA KANG KUWENTA"
Hinde koman sinabi iyon ng malakas mismo sa mukha niya pero iyon ang sinasabi ng mga titig ko sa kanya.
Saka ako naglakad papalayo.











Bukod sa nangyari kanina marami rami na akong na experience dito sa unang araw palang.

Una ang nangyari kaninang umaga sa hallway.
pangalawa naman do'n sa first subject ko na ako ang kauna unahang tinawag ng professor namin para sagutin ang tanong niya khit na kakasimula pa naman ng lecture at hinde pa nya natuturo iyon.

Pangatlo nung lunch break, sa canteen may nag away na mga studyante, i mean may binully ang groupo ng kalalakihan kanina.
Iwan koba pero uso ata dito ang mga gano'ng studyante.

Pang apat naman do'n ulit sa hallway may nag away naman na pareho namang talonan.



Ang daming nangyari sa isang araw palang, sabi ni ate maganda naman ang school chollege na'to, isa daw ito sa kilalang school sa kamaynilaan.
Oo nga naman maganda naman talaga, pero mukhang di kami magkakasundo ng mga nasa paligid.


Mukhang kakailanganin ko ng mahaba habang pasensya at malaki laking pasensya ngayong taon.
Kaylangan kong maka-survive kung gugustuhin kong maging maayos ang pag aaral ko dito.

Isang napakalakas na buntong hininga ang pinakawalan ko bago ko tinahak ang palabas ng skuwelahan ko.
"KAKAYANIN KO'TO."














Hinde malayo ang apartment ni ate sa school ko kaya isang sakayan nalang ako, hinde narin ako nagpresenta na hatid sundoin ako ni ate lalo pa at iba kami ng oras ng alis sa umaga at pag uwe ng hapon.

Nagpasya akong magluto ng kakainin namin ni ate ngayon para pagdating niya ay magpapahinga nalang sya at alam kong pagod sya galing trabaho.

Naghanda na ako ng mga gagamitin ko sa pagluluto at naggisa narin ako ng bawang at onion..
Maliit lang ang kusina ni ate kaya hinde ako nahihirapan para sa mga kakailanganin ko.

Malapit na akong matapos ng marinig ko ang balita sa nakabukas na tv sa maliit na sala.
Hinde ako natigil dahil sa binabalita kung hinde dahil si ate ang nag babalita.

Hininaan ko ng apoy ang niluluto ko at lumapit sa sala para tingnan si ate.


Subrang humanga ako sa kanya.
First time kung makita sya sa tv, ang ganda niya at ang galing niya magbalita.


Nakangiti akong binalikan ang niluluto ko at pakanta kanta habang hinahalo ito.
"Balang araw magiging katulad ko si ate, makikita din ako sa tv.papanoorin ng maraming tao."








DARE DEVILWhere stories live. Discover now