တီချယ့်အရိုင်းပန်း
အပိုင်း (၁၃)
"Happy Birthday ဖေဖေ့သမီးလေး"
"ဟယ်!ဒီနေ့ဖေဖော်ဝါရီ ၂၇လား၊မှော်မေ့တောင်နေတယ်။အဲတာကြောင့်ဖေဖေ့ကိုချစ်ရတာ"
ဖေဖေ့ပါးပြင်အားတစ်ချက်နမ်းလိုက်ပြီး မျက်လုံးလေးမှိတ်ကာဆုတောင်းပြီးနောက် ကိတ်သေးသေးလေးပေါ်ရှိဖယောင်းတိုင်လေးအား မှုတ်လိုက်မိသည်။
"မှော့်အသက် သုံးဆယ်ပြည့်ချိန်ထိ ကျန်းကျန်းမာမာရှိနေပေးလို့ကျေးဇူးတင်ပါတယ်နော်ဖေဖေ၊နောက်မွေးနေ့တွေလည်း မှော့်အနားမှာရှိပေးပါအုံး"
"ငါ့သမီးစိတ်တိုင်းကျဒီအဖေက ရှိပေးမှာပေါ့။ကဲ ကိတ်ခွဲပြီးရင်အဝတ်အစားလဲ၊ဘုရားသွားကြမယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ဖေဖေ"
နို့စိမ်းရောင်ဝတ်စုံလေးအားထုတ်ကာဝတ်လိုက်မိသည်။အပြင်မှာအနည်းငယ်အအေးဓာတ်ရှိတော့ လက်ရှည်လေးကပိုအဆင်ပြေလေသည်။လက်ကောက်ဝတ်နားရှိကြယ်သီးလေးများအားသေချာစွာတပ်ပြီး အင်္ကျီနှင့်ထဘီအားပုံကျအောင်တစ်ချက်သပ်လိုက်မိသည်။ဆံစအနည်းငယ်စီအားယူကာကျစ်ဆံမြီးကျစ်ပြီးအနောက်ဘက်တွင်ကလစ်ကလေးဖြင့်ညှပ်ပြီးသည့်နောက် ပြင်ဆင်ခြင်းကပြီးဆုံးသွားခဲ့ပါသည်။မျက်နှာကတော့ ပုံမှန်အတိုင်း သနပ်ခါးပါးကွက်လေးဖြင့်သာ။အကုန်ပြီးပြီဆိုပြီးထွက်ဖို့ပြင်မှ နှုတ်ခမ်းဆိုးဆေးမဆိုးရသေးတာကြောင့်မှန်တင်ခုံပေါ်ရှိ ပန်းဖျော့နှုတ်ခမ်းနီလေးအားဆိုးလိုက်မိသည်။
"ပြီးပြီဖေဖေ"
"အင်း...ငါ့သမီးလေးက တအားလှတာပဲ"
သမီးဖြစ်သူအားကြည့်ရင်း ဦးသူရရင်မှာအေးချမ်းမှုနှင့်ပူလောင်မှုအားခံစားလိုက်ရသည်။မိန်းကလေးတစ်ယောက်စာ အလှကြောင့်ဂုဏ်တက်နိုင်သလို၊အလှကြောင့်ပဲ ဂုဏ်ပျက်ဘဝပျက်နိုင်လေသည်။သမီးလေးရဲ့အလှဟာ အဆိပ်မသင့်စေဖို့မျှော်လင့်မိသည်။မိဘအပေါ်သိတတ်ပြီးနေတတ်ထိုင်တတ် တွေးခေါ်တတ်သူဆိုပေမဲ့လည်း ကံကြမ္မာဆိုတာမျိုးက မသိနိုင်တာမလို့ ဖခင်တစ်ယောက်အနေနဲ့စိတ်ပူမိတာပါပဲ။
STAI LEGGENDO
တီချယ့်အရိုင်းပန်း
Fantasyအချိန်တွေပြန်ဆုတ်ပြီး ကောင်းမွန်တဲ့တွေ့ဆုံမှုတွေဖြစ်စေချင်တယ်ဆိုပေမဲ့ အတိတ်ကိုပြောင်းလိုက်တဲ့အခါ အခုလို တီချယ့်ကိုချစ်မိပါ့မလားလို့တွေးမိတော့ အရင်တိုင်းလေးပဲထားလိုက်ချင်တော့တယ်။ .....မုဏ်းဧဝရတ်သော်....... ဘယ်ဘဝကဝဋ်ကြွေးတွေကြောင့်လဲ၊မိန်းကလေးတစ်ယောက်...
