23. bölüm

294 15 12
                                    

Gonca: alaadin....

Fatma: ne oldu ağbeyime

Gonca: ben verdim alaadine bunu o ölse yanından ayırmazdı bunu kesin bir şey oldu

Osman: herkes divana

Divan:

Osman: orhan ne demek kurtaramadım
ne demek bulamadım ben sana git bul dedim bulmadan gelme dedim sen ne ettin

Orhan: b-baba

Osman: gardaşın nerde Orhan

Orhan: ölmemişler baba alaadini öldürmezler koz olarak kullanırlar sen de bilirsin

Osman: mesele koz mu olması ölmekten beter olması mı

Melike: herşey senin yüzünden oldu

Gonca: sen ne dersin melike hatun

Melike: oğlum senin yüzünden öldü

Gonca: ben senin oğluna hiç bir şey yapmadım ben evlenmek istemiyordum zaten ama eğer ki oğlumu öldürseydim sessiz sedasız yapmazdım ulu orta öldürmüştüm

Melike: sen ne dersin

Gonca: duydunuz ben ASLA oğlunuzla evlenmezdim

Mehmet: gonca!

Bala: yeter oğlum yok oğlum susun artık

Fatma: ne yapacaz baba

Osman: iki koldan gidecez Orhan bey bala hatun elçim ve Fatma siz beraber gidin

Bala: buyruk senindir beyim

Elçim Ne alaka demeyin yani Orhan oradaysa o da ordadır

Osman: Yakup bey ve İbrahim bey nerde

Melike: kızına sor Osman bey

Fatma: şey baba kafesli çadıralar

Herkes: NE

Elçim: zorluk çıkardılar Osman bey o yüzden biz koyduk

Bala: anladık

Osman: Yakup bey ve İbrahim beyi çıkarın

Yakup: sonunda aklına geldik yani

Osman: kusura bakmayın Yakup bey atık sizde uç pazara gidebilirsiniz

İbrahim: sağ olasın

Mehmet: hadi bacım

Gonca: bacım kim senin bacın bana mı dedin ben senin bacın değilim

Mehmet: hasbinallah gonca

Gonca: hıh bak şimdi oldu buyur Mehmet bey

Mehmet: uç pazara gideriz

Gonca: ben alaadin gelene kadar hiç bir yere gelmiyorum !

Yakup: Osman'ın obasında mı kalacan

Osman: evet varmı bir itirazın Yakup bey

Yakup: benim kızım ya hani

Fatma: ( gülerek ) kızın olduğu imdi mi aklına geldi

Bala: Fatma!

Fatma: eyi tamam sustum

Osman: Gonca isterse gidecekti gelmek istemez o yüzden gelmeyecek

Mehmet: yazık sana hem de çok yazık

Goncanın gözleri dolmuş çünkü bu hayatta en güvendiği kişi ağabeyi Mehmetmiş onun gözünde böyle küçük düşmek onu çok üzmüş

Elçim: sakin ol hele ağlama sil gözyaşlarını

Algon OrholHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin