my crazy dancer-minsung

~13

İyi okumalaee
...

Gözlerimi açtığımda hâlâ başımda tüm arkadaşlarım ve abim bekliyordu. Heee bırde minho'nun arkadaşları.

Artık onlarda arkadaş olmuşlardı bana. Minho nun sıkıntısı yüzünden dans performanslarini hepsini iptal etmişlerdi.

Bunun sorumlusu benmis gibi hissediyordum. Ama bı yandan da birsey yapmamıştım da değil mi?

"Jisung iyi misin?" Sunoo bunu söylediğinde Jake ve Felix hemen yani başımdaydı.

"Ne kadar iyi olunabilirse." diyerek o acı dolu gulumsememi sunmuştum her birine.

"Minho gelecekmis." Demişti Hyunjin. İsmini duyar duymaz gözlerim dolmuştu aslında.

Ona kızgın olamazdım.

İlk başta çok kızmıştım sinirlenmiştim.

Ama şimdi sadece kırgınlik vardı ona karşı icimde.
Kızgınlığım kendimeydi, sevmek suçtu bana cezam mi buydu o halde.

Tacize uğrarken nefret etmiştim her gözümden akan yasla ondan.

Oradan uzaklastigim her adımda ise yine sevmiştim onu.

Başka evrenlerde olsak ruh eşi olurduk bence o kadar hissediyordum ben onu.

Ama o, o benim acımı hissetmiyor muydu?

"Gelmesi ne kadar iyi olucak bilmiyorum aslında." Konuşan jeongindi. Gözlerimi oradan sağa çevirdiğimde gözlerinde nefreti ve siniri ağırlayan Chan hyungumu görmüştüm.

Ona zarar vermesi korkutmustu beni.

"Heeseung hyung" diyip yanıma çağırmıştım elimle heeseungu.

Kafasını bana yaklastirdiginda ona doğru fısıldadım.

"Chan hyungu buradan çıkarır mısın?"

Kafasıyla beni onayliyip yavaşça chanin yanına adımladı.

"Dışarıda beklesek daha iyi.*" dediğinde bı kaç kişi de onlarla birlikte çıkmışlardı.

Başımda jungwon Jay Felix hyunjin ve yeonjun duruyordu.

...

Aradan bı 5 dakikanın geçmesiyle kapı çalmıştı.

Yeonjun'un dışarı seslenmesiyle kapı açıldı. Küçük bı aralıktan içeri ilk Minho'nun kırmızı saçları gözüktü. Sonra tüm vücudu odaya dahil oldu.

"Jisung." elinde elinde bı gül demeti ve çikolatayla gelmişti. Kafası hâlâ öne eğik bekliyordu.

"Ben yüzüne bakamam ki." dedi kısık sesle.

"Aslında sıkıntı yok sen yapmadın ne de olsa." demiştim. Çünkü galiba aramız sıkıntılı kalırsa daha iyi olurdu.

"Hayır tüm sıkıntı benim. Benden haber alabilseydin-"

"Kendine gel alakası yok beni tanımıyorsun bile konuşmak zorunda da değilsin ne de olsa. Saçmalıktı zaten gittiğin bardan seni toplamam. Oraya girdiğim an anlamıştım zaten önce ki gibi yaşımı da sormadılar." diyince gözlerim dolmuştu.

Bana doğru bı adım atmıştı. Gözlerinde ki parıltı bu sefer kendiliğinden değil yaslarla dolu olmasindandi.

İlk elini yanağıma götürdü. Sonra da hızlıca çekti.

"Seni tanıyorum Jisung öyle söyleme."

"Nasıl demem gerekiyor Minho. Tanıdığın kadarını da tanımak istemezdin zaten değil mi?" diye sordum kafamla zaten ben kendimi onaylamisken.