To stammer || TAEKOOK

11

Selaammm
Yorum sınırı 30...

☆☆☆

Gözlerimi açtığımda uzun zamandır pencereden gün ışığının odaya sızdığını, uzun bir aradan sonra beni tatlı bir uykudan uyandırdığını gördüm.En son ne zaman bu kadar huzurlu uyudum? Hatırlamıyordum.

Çocukluğumdan beri kabusların kurbanıydım. Ailesiz kaldığım, annem ve babam için ağladığım zamandan...Gerçekten beni neden bıraktılar? Küçük masum bir çocuğun onlara ne zararı vardı ki? Çocukluğumu yaşamadığım için küçük Jungkook'a üzülüyorum.

Etrafıma baktığımda Taehyung'un olmadığını gördüm. Hemen gitmiş olmalı. Çünkü gece buradaydı, biliyorum. Bana yemek hazırlamış, birlikte yemiştik. Onunla ilk defa bu kadar yakın ve samimiydik. Her saniye üzerimde büyük bir etki bırakmıştı.

Yataktan uykulu adımlarla kalkıp banyoya gitmek istedim.Ama unutmuştum burada giyecek başka kıyafetim yoktu ki benim.Taehyung'un evde unutup bıraktığı sadece birkaç dev tişörtü vardı.

Acaba onları giysem kızar mıydı?Dün bu kadar nazik davrandıktan sonra sinirlenmesini istemiyordum. Düşüncesi bile zorlayıcıydı.

Bir açıdan bakıldığında, Taehyung'un kendisi dün şunu söyledi. Bugün şirkette yapılacak çok iş vardı. Bir süre ortalarda görünmeyecekti. Eğer sandığım gibi buraya gelmezse, kendi çamaşırlarımı yıkayabilir, onun gömleklerini kıyafetlerim kuruyana kadar giyebilirdim.

Bu düşünceyle banyoya zıplayarak banyoya gittim ve harika bir duş aldım.Artık onun gibi kokarken dünyanın en mutlu insanıydım.

Dolabımı açtım ve çıplak vücuduma krem rengi bir gömlek giydim.Gömlek üzerimde kocaman dururken aynadan bu sahneye gülümsüyordum.Onun gibi kokuyordum, onun gömleğini giyiyordum, onun evindeydim.Bunu düşünürken ellerimi havada sallayarak zıplıyordum.

Gömleğin göğüs kısmından iki düğmesini açık bırakıp diğer düğmelerini kapattım.Etek dizlerimin üstündeydi. Oldukça kısa olan bu gömlek beyaz tenimi açığa çıkarıyor ve bu da kendime baktığımda utanmamı sağlıyordu.

Sakinleşmeye çalışarak yataktan telefonumu alıp mutfağa girdim.Kahvaltı yapmaya alışkın olmadığım için kendime sadece çay yaptım.Telefonu incelemeye karar vermiştim.Tam da düşündüğüm gibi Hoseok dünden beri pek çok arama ve mesaj atmıştı. Ha bir de bilinmeyen numaradan da mesaj vardı.

Kaşlarımı çatarak Hoseok'a her şeyin yolunda olduğuna dair kısa bir açıklama yaptım ve hızla bilinmeyen numaranın mesajına tıkladım.

Bilinmeyen numara:
Merhaba Jungkook
Deltamızın güzel Vita'sı
seninle tanışmak istiyorum
Nerede yaşıyorsun?

Jungkook:
Birisinin bilinmeyen bir numaradan bu şekilde yazması korkutucu|
Kimsiniz

Bilinmeyen numara:
Buluşup konuşalım

Jungkook:
Seni tanımıyorum bile

Bilinmeyen numara:
haklısın ama
Şimdi güvenmezsen ileride pişman olursun

Jungkook:
beni tehdit mi ediyorsun?
lütfen yazarak beni rahatsız etmeyin

Bilinmeyen numara:
korkma
Bu bir tehdit değildi, sadece bir tavsiye ya da dürüst bir itiraf
Nazik konuşmaya çalışıyorum
Eğer seni tehdit etseydim inan bana cevap yazarken bu kadar rahat olmazdın

Jungkook:
Benden ne istiyorsun
neden buluşmalıyız?

Bilinmeyen numara:
telefonda söylenecek bir şey değil
bugün seninle önemli bir konuda konuşmalıyız