Duyduğumla kalbimden bir parça kopmuştu sanki. Gemiler batmıştı. Deprem olmuştu. Dünyam başıma yıkılmıştı.
Artık babam yoktu.
'Benim babam- nasıl - ne-'
Önce dizlerimin üstüne çöktüm sonra da yere uzandım. Gözlerim karardı.
'İbo Miray hala gelmedi mi? '
'Bilmiyorum amirim, en son sizinleydi.'
'Telefonla konuşacaktı. Niye bu kadar uzun sürdü? Bi bakayım en iyisi.'
Merdivenlerden çıktı.
Terasın kapısını açtı.
Gördüğüyle kalbi hızla atmaya başladı.
Miray yerde yatıyordu.
'Miray!!! ne oldu? Miray uyan!'
Elini kafasının altına koydu. Diğer eliyle bir yandan uyandırmaya çalışıyordu.
Telefonunu çıkardı. İboyu aradı.
'İbo benim arabamın anahtarını al. Çabuk arabayı çalıştır. Arka kapılarını aç.'
'Amirim ne oldu? Niye ara-'
'İBO DEDİĞİMİ YAP!'
Arabayı çalıştırdı. Kapıları açtı.
Aslan Miray'ı kucağına aldı.
Terastan aşağı inip İbo ile beraber hastaneye gittiler.
Hemen bir odaya geçtiler.
Gözleri açtım zorlukla, kolumdaki serumu gördüm.
Kafamı çevirdim. Aslan yanımda duruyordu.
'Miray! İyi misin?'
'Amirim!'
İbo da buradaydı.
'Bana ne oldu? Terastaydım.'
'Miray sadece baygındın. Sakin ol. Serum bitsin.'
Kendi kendime yaşananları düşündüm.
Terastaydım. Telefon çaldı. Hastaneden aradılar. Babam-benim babam..
'Aslan! Benim babam, hastaneden aradılar.'
'Ne hastanesi Miray? Ne oldu?'
'Telefonda sizlere ömür, başınız sağ olsun dedi. Benim babam öldü Aslan!'
Ağlamaya başladım. Gözyaşlarım hıçkırıklara dönüştü.
Aslan yanıma geldi. Kafamı göğsüne koydu.
'Şş dur. Miray, seni nereden aradılar?'
'Bilmiyorum. Bilmiyorum.'
Kendimi durdurdum.
'Kocatepe. Bizim evin oradaki hastane.'
'Tamam, şimdi sen sadece ağlama. Lütfen.'
Bu benden istenilecek son şeydi.
'İbo şu hastaneye bir sor. Güzelim babanın adı neydi?'
'Rasim.'
İbo odadan çıktı.
'Güzelim, sakin. Babanın bir hastalığı var mıydı?'
'Bilmiyorum. Aslan.. ben babamla buraya geldiğimden beri konuşmuyorum.'
'Tamam, sen uzan tekrar. Ben öğrenip gelicem.'
Uzandım. Ama ağlamam hala devam ediyordu. Gözyaşlarım bitmiyordu.
Bir süre sonra odaya girdiler.
Aslan yanıma geldi.
Önce sarıldı. Sonra ellerimi tuttu.
