7

87 8 0
                                    





07.02.2017

Bugün bana abi diye seslendin sevgilim günler geçtikçe hafızan bozuluyor ve geçmişe dönüyorsun yalvarırcasına bakıyorum gözlerine bir umut hatırlan için sen suçlusun demiyorum yanlış anlama bu sözlerimi ama yine de dayanamıyorum aylarca yazamadım çünkü sen gün geçtikçe elimden kayıyordun küçük bir çocuk gibiydin evde asıl beni üzen bir abin bile olmaması

Yazdıktan hemen sonra odana seni kontrol için gelmiştim yanına oturup izledim sadece çünkü o kadar masumdun ki yanağına bir öpücük kondurup gidecekken elimi tuttun ve "Özür dilerim evden kaçmak zorundaydım artık dönersem babam da bana vurur lütfen abi yanında kalayım" 

Anladım dedim seslice gözlerinden yaşlar akıyordu resmen ağlıyordun uykunda yavaşça yanına yaklaşıp "Tabi ki kalabilirsin seni bırakmayacağım sana kimse zarar veremez" dedim

"Gerçekten yapacak mısın kalacak mısın"dedin 

"Tabiki kalacağım şimdi sadece uyu olur mu" dedim

"Tamam" dedin

Odaya gelir gelmez ağlamaya başladım seni ağlarken görmek beni de ağlatmıştı cidden ne yapacağımı bilmiyordum elimde bir para yoktu ve gün geçtikçe ölüyordun yok oluşa bir adım daha atıyordun ama haberin bile yoktu o kadar korkuyordum ki seni kaybetmekten lütfen yapacağım şey için affet beni

-İsmail Yüksek

Alzheimer - BaismWhere stories live. Discover now