1.0

80 11 4
                                    

poyrazekinci: Günaydın (05.07)

acelyagumuss: ne günaydını ya

acelyagumuss: kurbanın olayım ne günaydını

acelyagumuss: daha saat 5

acelyagumuss: eğer gelecekte yks için röportaj verirsem en zorlandığım şey saat 5 te uyanmak diyeceğim

poyrazekinci: mızmızlanmaaaa zihnin açıkken matematik denemesi çöz lütfen ve netini bildir bana

acelyagumuss: açıkçası zihnimin pek açık olduğunu söyleyemem çünkü az önce kahveyi kupaya döneceğime sürahiye döktüm

poyrazekinci: ne güzel işte ondan iç anca ayılırsın

acelyagumuss: aynen kalbim de öyle diyordu zaten

poyrazekinci: çok konuştun hadi otur dersinin başına (05.27)

◇◇◇◇◇◇◇◇

Açelya'dan

Okula geleli 5 dakika olmuştu ama beni amansız bir uyku çoktan sarmıştı göz kapaklarımı açık tutmakta aşırı zorlanıyordum. Neyse ki son tyt matematik testimdi ve son üç sorum kalmıştı.

Dayan be kızım sonunda vuslat var... Sanırım benim hayat vazgeçilmezlerimden biri uykuydu.

Son sorununda cevabını bulmakla birlikte apar topar kitabın kapağını kapatıp kollarımı da kitabın üzerinde birleştirip başımı yasladım. Pek rahat bir pozisyon olduğu söylenemez ama idare ederdi.

Kendini uykuya teslim atmeye hazırlanana göz kapaklarıma kitabın parlak kapağına güneş ışığından yansımalar vuruyordu. 

Kapanın carpilma sesiyle adeta yerimde zıpladım. Elinin ayarı yok mu be kardeşim öküz müsün yani alt tarafı kapıyı yavaşça çekip kapatacaksın tüm gücünü kapıya uygulamayacaksın yani ben içimden bildiğim tüm hakaretleri saydım.

"Öküz müsün kardeşim insan ol?!"

Tanıdık gelen sesle başımı kapıya taraf döndürdüm. Sesin sahibi Poyrazdı.

Kapının dışından gülme seslerine karşın,

"Allah'ıma ne günah işledim de bana bu lafı gönderdin" diye hazırlanıyordu. Muhtemelen dışarıdakiler arkadaşımdı ve kapıyı carpanlarda onlardı.

Poyraz'ın bakışları bana döndü ve kaşları çatıldı:

"Uyuyor muydun, uyandırdım mu?"

"Sen uyandırmadım ki sen uyandirsan bu kadar sakin olmazdım."

"Sağol ya çok iyisin" dedi bozulmuş surat ifadesi ile.

Sıramın dibine gelip öylece dikilmesi başladı.

"Davetiye mi istiyorsun oturmak için?!"

"Davete gerek yok oturmayacağım hatta sen de oturmayacaksın kalk."

"Ooo paşam o niyeymiş, hadi soru çözeceğiz diye erken kaldırıyorsun ona tamam da derse yarım saat varken niye uyumuyorum?"

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Apr 24 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

YAKIŞIKLI KOÇ | Texting Where stories live. Discover now