❤14. bölüm Tamaralarr❤(2. yazış)

28 2 8
                                    

Evet başlıktan da anlaşılacağı gibi bu bölümü 2. Kez yazıyorum. Bunun sebebi 1. Yazişi pek beğenmemiş olmam. Ama bunu daha iyi yazmaya çalışacağım ve ayrı olarak bu kitap için olmasını istediğiniz(smut hariç ) fikirler varsa yorumlara yazabilirsiniz. Bölüm hakkındaki düşüncelerinizi de söyleyebilirsiniz ben eleştirilere açığım. Neyse very boş yaptım iyi okumalar.

Tord'un bakış açısı(Bu olaylar olurken)

Küçük bir çocuk sesine benzeyen bir ağlama ve bagırış sesleriyle uyandım. Bir saniye! Neredeyim ben?! Ben en son Tori'nin yatağının yanındaki sandalyede uyuyordum ne ara yatağa geldim!?

Neyse anlarız şimdi ben şu çocuk sesine bakayım.

Yataktan kalktım ve kapıya yöneldim ama bir şey beni durdurdu.... kapının biraz uzağında duvara sabitlenmiş olan aynada ki yansımam.... Aynaya biraz yaklaşıp kendimi inceledim. Giyimim, saçımın uzunluğu, yüzüm kısacası her şeyim değişmişti ama benim en çok dikkatimi çeken yer.......
karnımdı.....
Büyümuştü....
İlk başta anlam veremedim sonra etrafa bakındım.  Çıft kişilik yatağın yanındaki bebek besiğini görünce kafama dank etti!
Karnın Büyümüş, yatagın yanında beşik var....

Hamile miyim ben?!

Sanırım öyleydim. Kaç aylıktı hiç bir fikrim yoktu ama taş çatlasın 6-7 aylık falandı bence.
Ağlama sesleri daha da yükselince aynadaki yansımama bakmayı bırakıp sesin geldiği yöne doğru ilerledim.

Yatak odasından düz gidince tam karşıdaki odadan geliyordu sesler.

Hey....? Buu... Tom'un sesi?

Büyük bir anlamsızlığın içinde kapıyı aniden açtım sonra da hayatımdaki en büyük şoku yaşadım.

Tom, karşısında ki 3-4 yaşındaki kıza resmen şiddet uyguluyordu. Tam şiddet sayılmazdı çocuğa sadece bağırıyordu ve kolundan sıkıca tutuyordu. Çocuğu yaptığı şey için azarlıyordu belkide.

-Tiffanny artık yeter bu yaramazlıkların!
Adının Tiffanny olduğunu öğrendiğim küçük kız  ağlamaklı gir sesle konuştu.

- a-ama b-baba... isteyerek o-olamdı...
Tom bunun üzerine daha da sinirlendi.

-AĞLAMA HERŞEYE! BİZ SENİ BÖYLE Mİ YETIŞTİRDİK!
diye bağırdı. Tiffanny daha da ağlamaya başladı ikisi de daha beni fark etmemişti. Tiffanny beni görünce sanki daha da korkmuş gibi oldu. Oturduğu yere çöküp kollarıyla kendisine siper yaptı.

-B-baba l-lütfen....... Bana vurmayın.....!
Tiffanny bunu söyleyince kalbim çok kötü olmuştu. Gelecekteki biz, gelecekteki kızımıza vuruyormuşuz demek ki artık kendini koruma altına alıyordu. Hemen kızımın yanına gidip yüzünü ellerimin arasına aldım. Yüzünü daha net görebilme şansına sahiptim artık. Şöyleki Tıpkı Tom'du. Tom'dan bir farkı yoktu. Tom'un kız hali gibiydi ve benim kızım olduğu için elbetteki çok güzeldi.

Ona sarılıp sırtını sıvazlarken konuştum.

"Yok babacım ben sana niye sebepsiz yere vurayım?"

Tiffanny'i başından öpüp Tom'a döndüm.  Sessizce ve biraz pişman bir şekilde bizi izliyordu.

Tom'a gözlerimle^buraya gel^ dedim o da anında anlayıp yanımıza oturdu.

Tord!

Tord!

Uyan Tord!

Ha?

Gözlerimi yavaş yavaş açtım. İlk başta olanları anlamadım ama sonra hatırladım burası Tori'nin odasıydı. Beni uyandıran da Paul babamdı.
Bir dakika! Bunların hepsi bir rüyamıydı? Sanırım evet rüyaydı ama ben gerçek olsun istiyordum. Ben Tom ile evlenmiştim ve Tiffanny adında bir kızımız olmuştu diğer çocuğumuz da anladığım kadarıyla yoldaydı. Aslında kızıma vurma olayı pek hoşuma gitmedi ama onun dışında bitmesini hiç istemediğim bir rüya.



mUq bi TomTord hikayesi~(ARA VERİLDİ)Where stories live. Discover now