FERİT (GAY)

7. Bölüm - Ait Olmayan Hisler

Ellerimi başımın altına koymuş tavanı izliyordum. Bir kaç gündür kendimde bana ait olmayan hisler silsilesi gerçekleşiyordu. Bunlar benim anılarım,düşünce yapım ve duygularım değildi. Mevzu bir kaç gündür her akşam olduğu gibi kahvehaneye gelen Kürşatla alakalı idi. Onu görünce mutlu oluyordum. Onunla vakit geçirmek istiyordum. Ama bunlar benlik şeyler değildi. Kolay kolay gönül işlerine bulaşmazdım. Ben her çiçekten bal alan gamsız bi piçtim.

Kürşat bu akşam gelmemişti. Neden yaptığımı bilmiyorum ama oturup yarım saat işlerim bittiği halde onu bekledim kahvehanede.

Camıma sert bir cisim çarpınca bı anlık kalpten gidip geldim anasını satayım.
Karyoladan kalkıp perdeyi sertçe kenara çekip pencereyi bi hışımla açtım.

Karanlık içinden kaşı gözü yaralı Kürşat'ı görünce ne diyeceğimi şaşırdım. "Çekilsene gülüm zaten anam ağlamış." "Sikerim gülünü düzgün konuş" yinede içeri girmesine izin verdim. Pencereyi kapatıp karyolaya attı kendini. Çatık kaşlarımla bir süre onu ayakta izledim. Kapalı gözlerini açıp bana baktı.

"Bu halin ne?" Yerinde doğrulup oturur vaziyete geldi. "Dava işleri merak etme geçer bı kaç güne" yanını patpatladı oturmam için. "Buraya niye geldin gece gece uykumu siktin." Baktı oturmuyorum o kalktı ayağa. Tam dibime girdi. Bu kadar dibimde olması karnımın kasılmasına sebep oldu. Kalbim dengesizlesti. İçimde bir yerler ona öyle hasretti ki bu his yüzünden ağlama isteğim geliyordu. Bende böyle bir etki bırakması sinirlenmememe sebep oluyordu. "Bugün seni görmeden uyusaydım yarın sabaha cenazem çıkardı o yataktan." Gözlerimin içine öyle bir bakıyordu ki söyleyeceklerim dilime varmadan içimde yok oluyordu.

"Bir kere öpebilirmiyim gözlerinden süt oğlan?" Teklife ne evet diyebildim ne de onu itip reddedebildim. Kendiliğinden kapanan gözlerim ona istediği cevabı vermişti. Bedenim sanki kontrolüm dışında bağımsız hareket ediyordu.

Elini bel boşluğuma atıp beni kendine çekti. Zaman o kadar yavaş akıyordu ki sanki tam şuan ruhumu teslim edicem sandım. Göz kapaklarım üstünde hissettiğim hafif baskı ellerimin terlemesine sebep oldu. Dudakları elmacık kemiklerimden çeneme doğru indi. Bir erkek beni öpüyordu. Hemde kardeşçe duygularla değildi.

Çenemdeki baskılar yönünü dudak kenarıma getirince kendimi ellerinden kurtardım. Bu kadarı çok fazlaydı. "Git artık" dedim ona sırtımı dönüp. Sanki kendimden kaçıyordum. Bir kaç saniye durup teşekkür edip çıkıp gitti pencereden. Beni kendi günahımla başbaşa bırakıp karanlık içinde kayboldu.