CHAPTER 2

43 2 2
                                    

Chapter 2:

ramdam ko ang titig ng nga kaklase ko nang makapasok ako ng room, lalo na yung lalaking gusto akong utus tusan.

hindi naman ako papayag no!

umupo ako sa upuan ko at nag salpak ng headset sa tenga ko para hindi ko marinig ang nga nakakarindi nilang boses.

para kaming nasa palengke ano bayan!

nakaramdam ako ng tao mula sa likoran ko kaya agad akong tumingin roon, dalawa silang nasa likoran ko.

"bakit?" Tanong ko

"hindi ka pwede rito"deretcho nitong sabi

like what!?

"ayoko, ayokong umalis kung ayaw nyo'ko kasama edi kayo ang umalis" sagot ko.

"kapal." tumaas ang kilay ko sa lalaking nag salita

"mo" dagdag ko

Lumapit ito sa akin at tinitigan ako

"pwede ba tigilan nyo'ko di nyo'ko mapapa alis dito" reklamo ko

"well...mas better kung ngayun palang aalis kana, hindi ka mag hihirap" sabi nito at naka ngisi sa akin.

"well...mas better kung hahayaan nyo'ko" sagot ko pabalik, gusto ko syang suntukin pero ayoko namang ngayun, para ako din ang sumuko.

"why?anong magagawa ng babaeng walang alam kagaya mo? hindi ka belong sa amin.. becouse you're nothing." Aray ah!

"pake ko? nag aral ako hindi para makibelong sa inyo, mag aaral ako para may matutunan" sagot ko

"pwes umalis ka" inis nyang sabi

"edi ikaw umalis" dagdag ko

"stop it." Napatingin ako sa lalaking badboy rin ang dating....pogi..mas pogi pa sa kanila.. "Your noise makes me unable to sleep, let him go if he doesn't want to" sabi nito

tumingin muna ito sa akin at lumayo na

"ikaw kase Sebastian nagagalit na tuloy si third" sabi ng isa at tumawa.

hmm..? so ito yung crush ni jenica? ekis to sakin.

third? pogi ng name ah.

"tsk," singhal lang nung sebastian.

ts, akala ko mabait yung crush ni jenica tapos ito nayun? hm.. maybe pakitang tao lang nila ito para umalis ako.

i know na may good side sila.

"hindi nako mag tuturo nakakatamad kayong turuan walang nakikinig" sabi nang isang guro at lumabas.

abay kakaiba rin!

"hi.." tumingin ako sa lalaking nasa gilid ko ngayun

"hello.." ngumiti ako sa kanya ngumiti rin naman sya sa akin, umupo sya sa tabi ko

"dave" sabi nya at inilahad ang palad nya

"maureen" ngumiti ako atnag shake hands kami, mas maliit sya sa akin ng unti pero pogi

"Pasensya kana sa kanila, ganyan talaga sila kapag may pumapasok na babae rito" sabi nito.

"Oky lang, hindi naman nila ako mapapa alis dito" sagot ko

"hindi mo sure.. marami na silang napaalis na babaeng pumapasok rito" sabi nya "ahm..siguro himala naman kung hindi ka aalis"

"hindi ako aalis kahit ipa torture pa nila ako" sagot ko kita ko ang gulat sa mukha nya "joke lang!" Sabi ko at tumawa

napatigil nalang ako ng mapansin kong pinapanood pala nila kami

"actually nakakatakot ang mga kaklase mo..hindi ko naman huhusgahan ang ugali nila malamang may rason kaya ayaw nyo sa babae, siguro may babaeng nanakit sa inyo..kaya naiba ang tingin nyo sa mga babae" sabi ko natahimik sya sa sinabi ko.

"pero..tiwala ka hindi ako kagaya nung babaeng yun" dagdag ko "ako ang magbabago ng paniniwala nyo"

Tumahimik lang sya kaya hindi nako nag salita, alam kong napapaisip sya sa sinabi ko

Actually ako rin nagugulat tàlaga ako sa mga nasasabi ko tuwing seryoso ako, feel ko ako na pinaka mabait na tao

natapos ang ilang subject ay uwian na kaya sinuot kona ang bag ko at tumayo

"sabay tayo maureen"sabi ni dave ngumiti ako at tumango

inantay kolang sya at sabay na kami lumabas

nauna kaming lumabas.

"maureen!" napatigil kami sa paglalakad ng marinig ko ang tawag ng kaibigan ko.

humawak sya sa braso ko

"bakit?"tanong ko

"hindi ako makakasabay sayo, sinundo ako ni mommy" sabi nya tumango naman ako at umalis na sya

"sino yun?"tanong ni dave

"jenica..kaibigan ko" sagot ko ngumiti lang ito

sabày kaming lumabas at ang bawat estudyanteng nadadaanan namin ay napapatingin hindi kona pinansin iyon at nag patuloy lang,

"maglalakad kalang?"tanong ni dave

"Oo..wala naman akong sasakyan"sabi ko "hindi kami mayaman"dagdag kopa

Siguro kong nasa puder ako ni papa mayaman kami ngayun, kaso ayoko iwan ang mama ko.

"ah.. sige maglalakad nalang rin ako"sabi nya kaya agad akong napatingin sa kanya

"Huh-bakit!? oky lang ako ano kaba kaya ko umuwi mag isa"sabi ko

"i know, gusto lang kita ihatid,maraming luko luko rito baka anong mangyari sayo section pa namin masisisi" sabi nya

abay!

Hinayaan ko nalang sya.

"ahm..maureen about sa pag pasok mo sa section namin" pag umpisa nya "sure kabang hindi ka aalis?" tanong nya.

"hindi, wala naman akong balak" sagot ko

"alam mo, sa lahat ng pinaalis nila sayo lang sila nahihirapan, pero.." tumingin ako sa kanya ng may pag tataka

"pero..?"

"alam kong bubullyhin ka nila, maureen kung ako sayo hindi nako magtatagal lalo pat babae ka wala kang laban sa kanila kahit saktan ka" sabi nya

yun ang alam mo.

"kaya ko" kita ko ang taka sa tingin nya "siguro.."dagdag ko ayokong mahalata "pero di ako aalis" dagdag kopa

"sige, ganito, kapag umalis ka sa section namin ililibre moko buong year, pero kapag hindi.."

"Ako ang ililibre mo" sabat ko

"sige" pag payag nya "excited nako malibre buong school year" nakangisi nitong sabi

"tignan natin" sabi ko nang nay panghahamon,

hindi namin namalayang naandito na kami sa bahay sa bilis siguro namin nag lakad at sa kwentuhan narin

"sige alis na'ko"paalam nya pumayag naman ako at pumasok na sa loob

"ma nandito nako"

"nandito ako sa kusina maureen"sabi nya agad akong dumiretsosa kusina

"wow adobo!" Nakangiti kong sabi

"syempre naman favorite ng anak ko e" sabi nya at kinurot kurot pa ang pisngi ko

tumawa lang ako, nag daldalan lang kami at kumain, pagtapos ay natulog narin ako

++++++++++

FOLLOW ME ON FB ACC
nasa bio ko link

ONLY GIRL IN SECTION WILD|| ONLY GIRL SERIES Where stories live. Discover now