Küçük bir çocukken bir oyuncak bebeğim olsun isterdim. Geceleri ona sarılıp uyuyabilirdim. Saçlarını kesip boyayabilirdim, ona kıyafetler dikebilirdim. Gerçekten yaşamıyor olsa da benim en yakın arkadaşım olabilirdi. Ama benim hiç oyuncak bebeğim ol...
Hikaye 2015'ten bu yana yazılmaktadır. Bu yüzden bölümler arası kopuşlar fark edilebilir. Hikayenin gidişatını hızlı bulabilirsiniz. İlk bölümlerim acemice yazıldığını fark edebilirsiniz ve çok sayıda imla ve noktalama hatası bulabilirsiniz. Bunların hepsini kabul ediyorum. Düzletmeye zamanım olduğuna uğraşıyorum. Bu yüzden bunu bana ayrıca belirtmenize gerek yok. (Daha önce bu yorumları gördüğüm için ve bunun beni rahatsız etme düzeyine gelmesinden dolayı söyleme gereği duyuyorum.) Şimiden rahatsız olacakların dikkatine !
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Fotoğraf: Kurt ve Asil Siyah
Bölüm Parçası: Hedley - Perfect
İnsanlar çoğu zaman sahip olamadıkları şeyler için üzülür, ağlar, öfkelenir. O şeye sahip olamamalarının nedenini Tanrı tarafından cezalandırılmaları olarak görürler. Ama belki de Tanrı ceza vermiyor, aksine sizi ödüllendiriyordur. Belki de sahip olamadığınız şeyler sizi büyük bir felaketten kurtarıyordur.
~
Küçük bir çocukken bir oyuncak bebeğim olsun isterdim. Geceleri ona sarılıp uyuyabilirdim. Saçlarını kesip boyayabilirdim, ona kıyafetler dikebilirdim. Gerçekten yaşamıyor olsa da benim en yakın arkadaşım olabilirdi. Ama benim hiç oyuncak bebeğim olamamıştı. Ben hiç bir zaman oyuncaklarla oynayamamıştım. Çünkü ben daha küçük bir çocukken elime oyuncaklar yerine silahlar verilmişti. Masallar dinlemeden büyümüştüm, kimse bana hayatın gerçeklerini anlatıp öğretmemişti. Bana öğrettikleri şey dövüş teknikleriydi. Kimse bana nasıl daha iyi bir insan olacağını öğretmemişti çünkü bana öğretmeye çalıştıkları şey nasıl daha iyi bir asker olacağımdı. Hiç saklambaç oynamamıştım arkadaşlarımla. Sadece bir kere oynamak istemiş ve oyun oynarken yakalandığımızda günlerce cezaya çarptırılmıştık. Çünkü vaktimizi eğlenmeye harcamak yerine daha iyi bir ajan olmaya, daha iyi bir asker ve daha iyi bir suikastçı olmaya harcamalıydık. Daha iyi atış yapmak için uğraşmalıydık. Daha iyi nişan almalı daha iyi dövüşmeliydik. En iyisi olmak için her şeyden vazgeçip sadece çalışmalıydık.
