GEL YARALARINI BEN SARAYIM

8.9K 395 192
                                    

Akay ve Feda ile beraber dövüş alanına gelmiştik.Akay'ın eli bir an olsun elimi bırakmazken bu beni rahatsız etmiyordu.Bu yer tehlikeli gibiydi.

Feda ise etrafa her zaman ki gibi bakıyordu.Alışmış olmalıydı.
Feda aslında uzun zamandır Akay'ın yanında değilmiş.Akay'ın yanına geleli bir kaç ay olmuş.Akay Feda'nın soyadını değiştirdiğini söylemişti.

Feda kötü bir evlilik yapmıştı.Eşi onun hem böbreğini almış hem de aldatmıştı.

Paçoz kız.

Feda'ya yaptığı tek iyilik iki güzel kız çocuğuydu.Arya ve Alya.İki sarışın güzeller güzeli kız.

Feda'yı bir yanım neden affetmek istiyordu.Peki abim olmasına rağmen neden zorla evlendiğime şuan karşı gelmiyordu.

Kafamdaki düşünceleri susturarak Akay'ı takip ettim.

Akay bizi bir soyunma odasına getirdi.Ona çatık kaşlarla bakıyordum.Akay odanın içindeki koltuğa beni oturttu.

Burası soyunma odası değildi.Burası Akay'ın buradaki odası olmalıydı.

Etraf evde olduğu gibi siyah ve beyaz tonlarındaydı.Odanın içinde bir de bir kapı daha vardı.Banyo olmalıydı.Siyah deri iki kişilik bir koltuk ve önünde bir masa vardı.Masanın önünde de siyah deri tek kişilik bir koltuk daha vardı.Biraz sağda ise küçük kahve tonlarında bir kıyafet dolabı vardı.Dolapta kafes dövüşü için kıyafetler olmalıydı.

Odanın içinde bir de bir buzdolabı vardı.Akay ile iki kişilik koltuğa oturmuştuk.Feda önümüzdeki koltukta oturuyordu.

Akay bakışlarını duvardaki saate çevirdi.Eş zamanlı olarak ben de saate baktım.Saat 20.34'tü.Maça daha 24 dakika vardı.

Akay koltuktan kalkarak buzdolabına yöneldi.Buz dolabının kapağını açıp içinden üç şişe su çıkardı.Sular ile bize doğru geldi ve tekrar yanıma oturdu.Akay bir suyu bana bir suyu Feda'ya uzattı.
Suyu bana verdikten sonra koltuğa yaslandı.

"Susamışsınızdır." dedi ve kendi suyundan bir yudum aldı.

"Teşekkür ederim." diyerek şişenin kapağını açtı.

Feda suyundan bir yudum aldı ve masaya baktı.

Feda eski haline hem benziyor hem de benzemiyordu.Görünüş aynı ama içi farklıydı.

Değişmeyen şeylerinden biri de bakışlarıydı.Her üzüldüğünde bakışları ya gök yüzünde ya da yerde olur kimsenin yüzüne bakmazdı.

Feda Akay'a bakmadan konuştu.

"Akay hazırlan az kaldı maça." dedi ve sustu.

Akay başıyla onayladıktan sonra kıyafet dolabına yöneldi.Kıyafet dolabından siyah bir şort alarak üzerini değiştirmek için banyoya girdi.

Feda ile odada tek kalmıştık. Yerimde huysuzca kıvrandım.Feda ile aynı yerde tek kalmak beni geriyordu.Yüreğimi parçalıyordu.

Feda'nın gözleri yerdeydi.Masadaki sulara arada da halıya bakıyordu.

Feda daha fazla dayanamadı ve bana baktı.Aynı anda bakışlarımız buluşunca Feda'nın gözünden düşen bir damla yaş benim yüreğime düştü.

"Zemheri abisinin gülü yapma."dedi.Canının yandığı çok belli oluyordu.Sesi titremişti.Ona abi demeyi çok isterdim ona sarılmayı.Ama beni bırakmıştı.

ZEMHERİ Where stories live. Discover now