41.Bölüm

166 10 27
                                    

Biraz daha geçtikten sonra bir yerde durup çadırı kurmuştuk

Bir kaç koruma büyüsü ve gizililik büyüsü yaptıktan sonra

Pansy ile içeri girmiştik

Beraber bir kaç şey atıştırdığımızda dışarıdan bir ses gelince dışarı çıktık

Bir baykuş pençelerinde bir çanta ile geldiğinde çantayı elimize bıraktı ve gitti

Emma: bu leo'nun baykuşu

Pansy: açsana

Dediğinde çantayi açtık ve ilk başta çıkan mektubu aldık

Açıp sesli bir şekilde okudum

Emma: sevgili emma ve pansy sizin yerinizi bulacağımı sanmıyorum ve size yardımcı olamadığım için özür dilerim izin aldım sizin için çantada da bir kaç şişe su ve izin belgeniz vardır
Umarım bulmayı başarırsınız size bir kaç bilgi vereyim orda avcılar da vae yani sizin gibi büyücü olanlar özellikle de onlara dikkat etmenizi öneriyorum çünkü onlar izin belgesi asla kabul etmez ormanı kendi ormanları gibi görüyorlar size başarılar dilerim
         Leo

Pansy: yani bu şimdi mi söylenir

Emma: sessiz ol pansy

Dediğimde oflayarak tekrar içeri girdi

Emma: şuan ormanın kalbindeki kısımdayız ve ciddi anlamda kurtulabileceğimizi düşünmüyorum

Pansy: dedim sana bu kadar kolay değildir avcılar varmış işte

Emma: neyse suan ortalıkta yoklar yarın sabah ilk iş olarak anahtarı bulup cisimlenmek olacak

Pansy: bence de

Hava tam kararıp gece olduğunda

Emma: sen uyu ben sabah saatlerine kadar nöbeti tutarım daha sonra saat gündüz 5 gibi yani hava açıldığında sen gelirsin bende bir iki saat dinlenirim

Bana sarıldı ve

Pansy: seni seviyorum biricik arkadaşım ama bir şey olursa mutlaka uyandır ve yedek asanı suyunu yeme-

Emma: hadi pansy biliyorum git hadi

Dediğimde yanağımdan öptü ve sarhoş gibi yürüyerek çadıa girdi

Hava soğuduğunda hırkamı giydim ve ağaca yaslandım

Mattheo: benim biricik sevgilim asla yanlız hissetme orda olmasamda sana asla yokluğumu hissettirmeyeceğim

Emma: sağol çok yardımcı oldun cidden

Mattheo: ana inanıyorum ben 3 hafta da anca yaparsınız sanıyordum siz ciddi anlamda 2 günde başaracaksınız gibi görünüyor

Emma: bu lanet olası yerden bir an önce çıkmak istiyorum çünkü

Mattheo: merak etme bebeğim başaracağına inanıyorum ve seni seviyorum

Emma: bende seni seviyorum

Mattheo: AAAA CİDDİ OLAMAZSINN BU İLK SENİ SEVİYORUM DİYİŞİN OLABİLİRRR BEBEĞİM BENİMM

İstemsiz bir şekilde kendi kendime gülümsemiştim

Saat sabah 5'e geldiğinde hava da aydınlanmaya başlamıştı

Yerimden yorgunlukla kalktım ve pansy'yi çağırdım

Ciddi anlamda yorulmustum her yerim uyuşmuş ve ağrıyordu

Pansy: hadi sen uyu biraz zaten dün sabahtandır ayaktasın ve yorgun görünüyorsun

Dediğinde kendimi onun uzandığı yere attım ve gözlerimi kapattım

Gözlerimi açtığımda başımda pansy vardı

Pansy: biliyorum saat 9 ve 4 saat uyku çok az ama sesler gelmeye başladı

Dediğinde kalktım ve asamı aldım

Pansy ile sessizce çadırdan çıktığımızda çadırın etrafında bir sürü büyücü vardı

İkimiz de ölüm sessizliğindeydik

X: sesler duyduğuma eminim

Deyip bana doğru yürümüstü ben ise kıpirdamıyordum ses çıkmasın diye

Gizlilik büyüsü işe yarıyordu

Y: yok kimse işte gidelim

İlk konuşan adam iyice yaklaştiğında artık nefesimi tutuyordum

Z: hadi ama flayback yok işte

Flayback: gidelim tekrar kontrole geliriz

Deyip diğerleroyle cisimlendiklerinde artık rahatça nefesimi verdim

Pansy: kalbim duracaktı

Emma: gizlilik büyüsü işe çok yaradı

Pansy: bence hemen gidip şu lanet anahtarı alalım tekrar gelmeden

Dediğinde kafa salladım bir büyüyle çadıri eski haline getirdik ve iyice küçültüp çantaya koyduk

Tekrar yürdükten sonra yolda bir şeyler atıstırmıştık

Pansy: emma şu tafara bak

Dediğinde gösterdiği yöne baktım

Emma: burası... leo'nu  bahs ettiği kapı

Pansy: peki şu kapıyı açarsak ne ile karşilaşacağız

Emma: deneyip görmemiz lazım

Dediğimde ikimiz de asalarımızı sıkıca tuttuk

Ve yavaş hareketlerle kapıyı açtık













Ve bir bölüm dahaa (kesinlikle kitabı bir an önce bitirme derdinde değilim)💚💚

MATTHEO RIDDLE ILE HAYAL ETWhere stories live. Discover now