Hassas Kalpler Cehennemi/Acı

🔥Atlas ve Aslan🖤



  🖤
Sarı saçlarından sen suçlusun

14 Ocak 2019

    
     Öfke tüm hücrelerine kadar yayılmıştı.Elaya çalan gözleri her zaman olduğu gibi yine sinirden kısılmıştı. Elinde tuttuğu silahını bir kez daha kendinden emin bir şekilde ateş etti.Kapalı alanda ortaya çıkan gürültüye aldırmadan artarda sıkmaya devam etti. Nişan aldığı yer bu sefer sıradan bir tahta değil,üzerinde birkaç adamın fotoğrafı yapıştırılmıştı.

Bazısını kalbinden bazısını ise alnının çatından vururyordu.Hayır öfkesinin nedeni az önce Kudret ile olan görüşmesi değildi elbet,kini bu konuşmayı yapmasına en başından
sebep olanlaraydı.Çenesi kasılırken sinirden burnu seğirdi.Kalp atışı
hızlanıyor,tetiği kavrayan parmağı sertleşiyordu.

Uzun zamandır buralarda değildi ancak Kudret babası özellikle gelmesini istemişti.Reddedecek değildi.

Atlas’ı bu yaşa ve olduğu konuma getiren o adamdı.Ancak isteğini
öğrenmesiyle istemsizce kasılmıştı.Böyle bir şey tahmin etmemişti.Bu
zamana kadar yurt dışındaki şirketiyle ilgilenmişti,her ne kadar bunun da belli
bir zamana kadar olduğunu bilse de Atlas İnce zaten kalıcı değildi.Genç kız pis işlerine onu da karıştırdığı için sinirlenmişti.

“Bu sefer senin gitmeni istiyorum”demişti tüm otoritesini takınarak.Atlas birkaç dakika ne diyeceğini bilemezkensustu.Korktuğundan veyahut becerememekten değil,Kudret babası tarafından da harcanmaktan
endişelenmişti.Ve bu çelişkiyi yaşamasının nedeni olan adama kustu tekrar tüm hıncını.O sırada atış yapmayı kesen kız kapının açılma sesin
duydu.Arkasını dönmeden gözlerini devirdi.

Adamları kimseyi almaması konusunda uyardığını hatırlıyordu.Ancak yaklaşan ayak seslerinin sahibini
tanıyordu.Her adımını ezberleyecek kadar çok zaman geçirmişti onunla.

“Adamlara kimseyi içeri almamasını söylemiştim,hangisinin topuğuna
sıkmam gerekiyor?”diye sordu ürpertici soğukluğuyla.

“Adamlarımın bana karşı geleceklerini sana düşündüren de ne?” duyduğu
soru karşısında tısladı genç kadın.

“O halde senin topuğuna sıkarız Aslan Köksal”diyerek arkasını döndüğü gibi
ateş etti.Genç adam aniden sıçradı.Bunu beklemiyordu işte.

“Hop,Kudret Köksal’a olan öfkeni benden mi çıkarıyorsun?”Atlas adamın
sorusunu cevapsız bırakarak tekrar eski pozisyonunu aldı.Dişlerini daha da
birbirine bastırdı,öfkesi göğsünü sıkıştırıyordu. Art arda ateş etmeye devam etti.En sonunda kurşununun bittiğini anladığında elindekini sinirle yere fırlattı.Arkasını dönmesiyle kendisine kaşlarını çatarak bakan adamı fark etti.Nişan aldığı yerdeki fotoğrafları görünce burukça gülümsedi.

“Rahatlıyor musun peki?”diye sordu kollarını göğsünde bağlayarak.Atlas
sık sık nefes alırken,Aslan büyük plastik gözlüğün arkasından bakan kıza
doğru adım adım yaklaştı.Açık renk gözleri alev alevdi.Elini kaldırarak
gözlüğünü çıkarttı.Yaptığı haraket karşısıında afallamıştı genç kız.Şaşkınlıkla geriye çekildi.Aslan ise umursamazdı.Gözlüğü bir kenara bıraktıktan sonra babasının ona yaptığı teklifi düşündü.İlk duyduğunda tıpkı Atlas gibi gerilmişti.Genç kızı tehlikenin kucağına attığı gibi bir de suça teşfik
ediyordu.

Niye?öz çocuğu olmadığı için mi?

“Babam bir şey isterse yapmadan durmaz”dedi hatırlatmak
istercesine.Fakat genç kız zaten bunun farkındaydı.Yüzüne yerleştirdiği alaycı
gülümsemesiyle yan döndü.

“İstediğini ona vereceğim zaten”

“Öfkenin nedeni ne o halde?”

“Kudret baba benden her şeyi isteyebilir,ama…”devam edemediği cümlesi boğazında tıkanıp kalmıştı.Aslan’ın anlamasını umuyordu ancak adam söylemesi için ısrarla yüzüne bakıyordu.Fakat Atlas’ın sessiz kalmasıyla başını arkasındaki delik deşik olmuş portrelere kaydırdı.Kaşlarını kaldırarak tekrar önüne dönmesiyle sıkıntıyla nefesini bıraktı.

“Onunla konuşurum,bunu yapmak zorunda değilsin”

“Ya bende yapmak istiyorsam?”“Bu kadar kötü değilsin?”

“Bunu bana sen mi söylüyorsun,bu dünyanın içine doğduk biz. Bazılarımıza kurban kesildi,bazılarımız kurban edildik.Kim kurdu bu düzeni? Kim istedi?…”sorusu karşısında susarak gözlerine bakmaya devam etti
adam.