Catching The Pink Light (Coquette Girlies #1)

uno

Pinkeash Maureen Aguirre.

That's how you know me. I will simply state my name and you will know me right away. So for you to know my style, I'm a coquette aesthetic girl.

“Ma’am Maureen, may bisita po kayo, papapasukin ko po ba?” Tanong ng isang kasambahay namin kaya napatigil ako sa pagsulat.

Ngayon kasi ay gumagawa ako notes.

“Who po ba?”

“Hindi ko po alam ma'am, pero gwapo ho. Chinito na matangkad tapos may salamin. Mukha pong matalino.” Napataas ang kilay ko. Sa tingin ko ay si Jael iyon.

“Pagintayin mo sa sala manang, baba ako, sabihin mo din icheck n‘ya phone n‘ya.” Tumango ito at saka umalis na doon. Dinampot ko ang phone ko at sumalampak sa kama.

Ano kayang ginagawa niya dito?

@jaeljcmen0
Bakit ko ichecheck? for what?

Bakit ka narito?

Sama ka?

Where?

I'm going to Batangas for the weekends to visit my lola there, since wala ka naman atang gagawin, isama na kita.

Bumaba ka, magpack ka na din ng things mo, good for 2 days, uwi din tayo sa sunday night.

Paalam lang ako kay Mom and Dad.

Ipinagpaalam na kita, and pumayag sila so ikaw nalang kung sasama ka.

Sure.

Bumangon ako at kinuha ang travelling bag ko, three pairs ng damit, may pangbahay at mayroong pang occasional. Kumuha lang din ako ng isang sleepwear at tsinelas.

Nagbihis na din ako ng simple white cami dress at baby pink cardigan. As a necklace ay dinampot ang white pearl beaded at simple silver na may ribbon na pendant. Nagsout lang din ako ng silver bangles na may shape din na ribbon at baby pink simple sandals na may ribbon sa unahan at 2 inches na heels.

Ang buhok ko naman ay saglit ko lamang pinuyod ng small pigtail at nilagyan ng ribbon. Sorry I can't survive without a single ribbon in my daily style.

.
.
.

“Buti bumaba ka pa.” Inirapan niya ako.

“Nye nye.”

“Ako na magdadala ng bag mo.” Tumayo siya at kinuha ang bag na dala ko. Atleast he's a gentleman kahit medyo siraulo s‘ya.

Nakasunod lamang ako sakaniya habang patungo kami sa kotse niya. Ang tangkad naman ng tao.

Halos manliit na ako kapag katabi ko siya. Matangkad naman si Dad pero hindi manlang ata ako nabigyan ng genes ng pagiging matangkad niya.

“Kumakain ka ng lomi?” Tanong niya saakin, nakakapagtaka dahil ang dala niya ngayon ay ang marcedes benz at imbis na ang buggati na gamit n‘ya palagi kapag pumupunta siya rito.

“Kaninong car ito?”

“Sakin.”

“Ay we? E iyong buggati?” Tanong ko uli.

“Akin din.” Napangiwi ako. Ang yaman nga naman niya, talagang nagaaral palang siya ay dalawa na agad ang sasakyan niya.

El Camino. Kilala ang pamilya nila bilang isa sa pinakasikat sa mundo ng business, hindi lang doon dahil hindi puro talino ang meron ang pamilya nila pati visual ay talaga makikita mo. Simula ata sa pinaka ninuno nila ay gwapo at maganda. Kahit iyong lolo niyang 72 years old na ay hanggang ngayon ay makikita parin ang kagwapuhan kahit kulubot na ang balat at nakawheel chair na.