𝗪𝗲 𝗮𝗿𝗲 𝘁𝗵𝗲 𝗺𝗲𝗺𝗼𝗿𝘆, Draco Malfoy.

1- Isabella Brown.

_

Senin için fazla olan birisini sevebilir miydin?

_

18 EKİM 1995- 5.sınıf

Cumartesi sabahı.

Ödevlerle ve kütüphanede ki kitaplarla boğuştuğum bir cumartesi sabahıydı.

Kahvaltıdan sonra, tıpkı diğer yaşıtlarımın yaptığı gibi kütüphanedeyim ve SBD'lerden alabileceğim birkaç 'olağanüstü' ya da 'beklenenin üstünde' notu uğruna çalışıyordum.

Ginny yanımda benimle beraber oturuyor ve kendi sınıfı için gereken ödevleri tamamlıyordu. Benden 1 sınıf alttaydı ve 4.sınıfta ki ödevleri bizim senemizdekine göre daha sıkıydı. Bunların hepsi o aptal olarak betimlediğimiz, pembelerin ve kedilerin aşığı olan kadın- Profesör Dolares Umbridge yüzündendi.

"Ginny," boynumdaki gümüşi, yeşil kravatı çıkarırken seslendim. "Sanırım bir molaya ihtiyacım var, kaç dakikadır oturuyoruz?"

"192 dakika, yani total olarak 3 saat 12 dakika boyunca oturduk."

"Ah-" "Ginny şu muggle kitabını kapat,"

"Ama zorlanıyorum," diyerek isyan etti. "Matematik en lanet muggle dersi olabilir." yüzünü büzüştürürken yukarı aşağı kalkan çilleri yanakları üzerinde toparlanmıştı. "Isabella, sen molanı ver.. Benim biraz daha oturmam gerekiyor,"

"Peki," diyerek onu yanıtladım. "Cüppem ve kravatım burada kalsın, molam çok uzun sürmeyecek."

"Hıhım." Ginny hızlıca tekrardan matematik kitabına dönerken kütüphanenin çıkışına çoktan ulaşmıştım- çünkü Ginny her zaman kapıya en yakın olan yerde bulunmayı tercih ediyordu.

Açıkçası tozlu rafların ardında öpüşen çiftleri yakalamak istemiyorsanız,yapmanız gereken şey tam olarak buydu.

Kütüphane 3.katta ve kütüphanenin hemen karşısında hava alabilmeniz için harika bir balkon var. Kış gelip çattığında her ne kadar tercih edilmeyen bir balkon olsa bile- kütüphanede dört duvar ardında boğulduğunuzda kesinlikle tercih edilmeliydi.

Korkuluklara doğru yaslanırken soğuk havayı ciğerlerime doğru çektim. Henüz ekim ayındaydık ama bu sene soğuklar daha erkenden gelmişti. Kara bulutlar görünmeye başlıyordu ve bu da birkaç saat sonra yağacak şiddetli yağmurun habercisiydi.

"Brown," bu ses, ne zaman kapattığımı bile hatırlamadığım gözlerimi açmama sebep oldu.

"Cüppeni ve kravatını giymiyorsun." sesin sahibi beni sinirlendirecek bir şekilde yaklaşırken burnumdan soluyarak ona döndüm.

"Malfoy? Tekrardan karşıma çıkman bir tesadüf mü?"

"Olabilir." Elleri cebinde, korkuluğa sırtını dönüp yaslandı. Benden birkaç santim ötede ve bakışları baştan aşağı beni süzüyordu. "Yeni kuralı hatırlatmamı istersen eğer, Şato sınırları altında bu şekilde dolaşman yasak. Dolares Umbridge üniformaları doğru kullanmak adında yeni bir kural koydu."

"Aman ne harika," hava almak için açtığım gömleğimin ilk birkaç düğmesini iliklerken cüppem ve kravatımın Ginny'de olduğu aklıma geldi. "Peki, Malfoy. Neden hala buradasın?"

"Seni izliyorum."

"Evet, farkındayım." umursamaz tavrına karşı yaslandığı korkuluktan ayrıldı ve yanıma doğru adımladı.

"Sen hiperaktifsin, kendini aşağı atma diye seni izliyorum. Bu dünyanın safkanlara ihtiyacı var."

"Dünyadan daha çok senin safkanlara ihtiyacın varmış gibi davranıyorsun-- ve ah! Sensin hiperaktif!"