Damn it, Rector

18. Bölüm: Gecenin Sonu

Hallloooooo

Naberiz bakalım?

Bu bölümü çokça heyecanlı şekilde yazdım bunu belirteyim...

Kitabın gidişatını da yazarsanız sevinirim

Ve de betimleme seklimin nasıl olduğunu.. çünkü güzel yazamıyorum

İyi okumalar küçük trexlerim 🦖

Ayrıca taehyungu mafya sanmissiniz ama değil... Sadece yer altında tanındık biri.

••

Jungkooktan

Sıkılmıştım.

Bir saattir oturduğum deri koltuğun üstünde iki tane salak arkadaşımı izlemekten harbi sıkılmıştım. Tanrı aşkına beni eğlendirmeye gelmişlerdi ama kendileri kafayı bulmuştu çoktan. İki tane birbirinden manyak arkadaşla bir yere gidersem olacağı oydu.

İki saat önce hoseok hyungun, jiminle ortaya attıkları fikirden sonra toplaşıp kafam dağılsın diye bir bara gelmiştik.
Kafamı dağıtma amaçları; taehyungsuz olmamdan kaynaklıydı.

Bir buçuk haftadır yüzünü görmüyordum. Aramalar harici sesini bile duyamıyordum. Zaten en son ki konuşmamız üzerinden de 2 gün geçmişti. Kafayı yemiştim bu durumda. Ne yapıyordu, ne ediyordu, nasıldı, iyi miydi, kötü müydü diye düşünmekten beynim yorulmaktan öte patlama durumuna gelmiştim. 

Eh, ondan haber alamayınca bende telefonu kapatmakla çareyi bulmuş kendimi depresyona vermiştim. Bu süreçte de jiminle hoseok hyungu fazlasıyla endişelendirmiş, taehyungun evine gelmelerine sebebiyet vermiştim.

Daha fazla izole olmamı istememişlerdi ve kolumdan tuttukları gibi beni buraya sokmuşlardı. Dediğim gibi amaçları beni eğlendirmekti. Fakat o amaçlarından çoktan çıkmışlardı.

İki bardak shottan sonra kafayı bozmuşlar kendilerini sahneye atmışlardı. 20 dakikadır deli gibi dans ediyorlardı. Ben ise burada yolunu kaybetmiş salak gibi onları izliyordum önümdeki alkolsüz içkiyi yudumlayarak.

Şuan yanımda taehyung olsaydı diye düşünmekten kendimi alıkoyamadım.  elini belime atıp beni kendine çekip sarılsaydı ne olurdu ki? Saçlarıma öpücük kondursa, belki de kucağına alsa, elleri kalçamda gezinse? Neden bunlardan mahrum kalmıştım ki ben şimdi?

Sevgilim neredeydi benim? Neden şu boktan seminere katılıp benden uzak kalmıştı ki? Hayır en çok sinirimi bozanda beni ne araması, ne de aramalarıma cevap vermesi. Meraktan çatlatmaya hakkı da yoktu ki.

Elimdeki bardağı kafamı dikerek içindeki sıvının boğazımdan geçmesine izin vermiştim. Beni rahatsız etmeyecek şekilde rahat bir şekilde boğazımdan akmıştı.

Yine de şansımı denemek amacıyla telefonumu ceketimin cebinden, kaşlarım çatılı şekilde çıkarmıştım. Taehyunga mesaj atmalıydım. Biraz daha böyle devam ederse cidden kafayı yiyecektim.

Jungkook
Taehyung
Nasılsın?
Ne yapıyorsun?
Bitmedi mi seminer?
Ne zaman geleceksin kim?
Hiç cevap vermeyecek misin bana?
Günlerdir arıyorum
mesaj atıyorum
Hiç geri dönüş bile yapmıyorsun
Aktif bile değilsin
Ne olduğunu merak ediyorum
Nasıl olduğunu da
Beni habersiz bırakmazdın ki sen
Korkuyorum artık
Başına bir şey geldi diye
düşünmekten kafayı yedim
Çocuklar beni eğlendirmek için
bara getirdi ama eğlenemiyorum
Çünkü aklımda sen varsın
Taehyung iyisindir umarım
Belki de yoğunsun bilmiyorum
Geldiğinde ne yapacağımı biliyorum
bana cevap verip
durumunu belli etmediğin bu süreç
boyunca bende sana yüzümü göstermeyeceğim
Cezan bu olacak
Beni görmeyeceksin
Okula bile gelmeyeceğim
Pisliksin taehyung