Diary Of The Lost Princess

Chapter 1

Dear Diary,

There are many things I'd like to tell you, but I don't know where to start. All I remember is that it begins with a run...

Hingal na Tinignan ko ang oras sa phone ko habang tumatakbo.

Tumalon ako nang may humaharang sa akin at nagpatuloy sa pagtakbo. "Please stay," sabi ko habang pinapahiran ko ang cheeks ko na may mga luha.

Nang makita ko na ang ospital pumasok agad ako at tumungo sa reception area. "Ma'am, Maria Mondragon po," sabi ko.

"Sa second floor, room 306 siya po, ma'am," sabi ng nurse.

"Salamat, Ma'am." Tumakbo ulit ako papuntang elevator, "fuck" napamura nalang ako dahil puno na ang elevator kaya napagdesisyon ko na mag hagdanan nalang.

"Sorry!" sabi ko sa mga naka bangga ko sa hagdanan pero hindi ako huminto, bagkus patuloy lang ako sa pag takbo.

Until i reach the floor of the room, hinahanap ko agad ang room 306. "Nasaan na nasaan na" pa ulit ulit na sabi ko sapag hahanap.

Ng nakita ko na ang number, tumungo ako doon. Hinawakan ko ang doorknob, but before I twist it I close my eyes briefly and let out a small breath. After I ease myself, I twist the doorknob and enter myself to saw my favourite person in my life na hinang hina na.

"Ma?" I ask. Tumingin siya sakin nang mahina. Hindi rin siya maka salita dahil naka incubator siya. I let out a small tears nang nakita ko si mama na hinang hina na.

Lumapit ako sa kaniya at hinawakan ang kamay niya "Ma sorry, hindi agad ako naka uwi sa iyo, nagkaroon kasi ng problema sa work ko, tapos may group project pa akong gagawin tas-" naputol kong sabi nung hinigpitan ni mama sa paghawak ng kamay ko.

"Ma" sabi ko. I lift her hand at hinalikan ito. "Ma hindi mo diba ako iiwan?" I saw mom's tears begin to came out from her beautiful eyes.

Because of that, i cannot help but to cry even more "Ma(sob)" I lay my head into her bed and put her arm in my cheeks.

"I love you Ma" i said to her. I feel her hand caressing my hair. As a sign that she loves me more.

We stay in that position in an hour when the door began to open. I lift my head and look at the doors direction bago tumayo " hello po" i said.

"Hello ikaw siguro ang anak ni Maria" sabi ng nurse habang chini-check si mama.

" Yes po maam" sabi ko.

Pagkatapos niyang pag check tumingin siya agad sakin "How old Are you?"

"I'm 15 almost 16 this year" sabi ko.

Tumango tango siya at bumalik ang tingin niya sakin "well, we must do our best to let you mother stay alive then" she said ang smile at me

I smile her back  and say "thank you"

"Well i must go now, ay wait may school ka bukas?" Tanong niya ulit

"Yes po"

"Kailangan mo ng umuwi"

"Pero wala pong may mag babantay kay mama"

"Wala kabang kamag anak lang na mag babantay?"

I shake my head as a sign of no.

Napahawak nalang siya sa chin niya pero bumalik naman ang tingin niya sa akin. "Subukan ko bukas ma sulyapan ang mama mo, basta ikaw mag aral ka para mag karoon ka ng trabaho at pwede mo nang ipasyal mama mo" she said.

"Talaga po! Salamat po, maraming salamat po" sabi ko na may ngiti "ang bait niyo po at maganda pa, bagay po sa inyo."

"Sus wag kang ganyan alam ko naman eh " sabi niya na may halong joke na tuno.