jeugdzorg // bankzitters

deel 2.9

Pov: frank

Ik loop voor robbie naar het kantoor. "Robbie, zou je nog even naar je kamer ofzo willen gaan? Dan bel ik mijn man even" zeg ik. Robbie knikt en verlaat het kantoor. Ik heb gelogen. Geen grote leugen. Maar ik ben namelijk bang dat milo mijn man kent. Mijn man heeft namelijk een broertje en met dat broertje heeft milo wel is Ruzie mee gehad en toen is milo met mijn man gaan praten. Dat heeft milo mij ooit gezegt en het stond ook in zijn dossier. Nu vraag ik me af waarom ik zo bang ben. Mijn man en milo hadden geen ruzie maar ze waren het alleen aan het uit praten voor die andere waar milo wel Ruzie mee had. Maar toch wil ik milo niet misschien boos maken waar dat meisje dicht in de buurt was.

Ik pak mijn telefoon en tik mijn mans nummer in. Hij gaat 2 keer over en dan neemt hij op. "Hey frankie, is er iets?" Zegt hij vrolijk. Ik lach een beetje. "Uhm ja denk 't, matthyas heeft een kind gevonden omdat die was weggelopen van haar pleegouders. Nu hebben we dat kind meegenomen want ze wou matthyas niet loslaten. Maar die jongens kunnen nu nog niet voor een kind zorgen. Maar weet je nog dat we tegen elkaar zeiden dat we een kind wouden?" Vraag ik hem. "Ja dat weet ik nog" zegt hij. "Is dit niet het moment?"

Pov: matthyas

Sam is inslaap gevallen op de bank. Dus dit is dan mijn moment om even te kijken wat er allemaal in haat tasje zit. Ik sta op van de bank en kijk nog even snel of zij niet wakker is geworden. Ze slaapt nog vredig door, slaap die ze heel erg moest inhalen volgens mij.

Ik loop rustig naar haar tas. Ik doe hem open en het eerste wat ik zie is een knuffel, een beertje. Ik lach en pak hem uit de tas. Ik schrik en loop naar mijn kamer. Ik kijk in mijn tas en pak er ook een knuffel uit. Ze zijn dezelfde. Alleen heeft Sam een meisjes beer en ik een jongens beer. Ik lach en loop weer terug. Ik leg de beer op tafel en kijk wat er nog meer inzit. Ik zie op het eerste oog dingen wat niet heel interessant is maar dan zie ik haar paspoort. Waarom heeft ze een paspoort nodig? Ze is nog zo jong. Ik kijk erin en zie iets... huh?

Pov: milo

Ik ben na het gesprek naar mijn kamer gegaan, want ik moet nog wat huiswerk maken dat ik heb gekregen. Ik heb huiswerk nooit zo erg gevonden, behalve nu. Ik ben zo moe en heb zo geen zin om het te maken, maar ik weet dat het morgen af moet zijn en als ik het niet af heb, nou dan word die man lijp. Dan neemt hij opeens vliegles ofzo want hij springt zowat de lucht in van boosheid. En ik dacht dat ik boos werd om onzinnige dingen. Nou hij is erger.

Ik zucht en probeer dan toch een poging. Heb ik ook nog huiswerk van wiskunde, een vak wat ik zo saai en ook best wel moeilijk vind. Nou milo niet zo zeiken gwn doen. Ik doe het boek open en lees de eerste vraag, de lijn AB is 35 cm. En hoek C is 40° graden. Bereken lijn AC. Ik snap er nu al niks van. Ik doe mijn boek boos dicht en ga in bed liggen. Ik doe mijn ogen dicht. Even rust, even rust van school en alle dingen wat er mis gaat in mijn leven.

Pov: robbie

Ik ben door frank naar mijn kamer gestuurt omdat hij even wil bellen met zijn man Jonathan. Ik heb de naam Jonathan echt nog nooit gehoord, maar het heeft wel wat. Ik hoor geklop op mijn deur. "Binnen" zeg ik. De deur gaat open en ik zie matthyas binnen komen. "Hey, is er iets?" Vraag ik. Hij zucht en loopt verder mijn kamer in en sluit mijn deur achter hem. Ik schuif op naar de zijkant van mijn bed en klop erop zodat hij naast me komt zitten.

"Nou vertel" zeg ik. Hij kijkt me aan en geeft mij een paspoort. "Je paspoort verlopen?" Vraag ik lachend. Hij schud lachend zijn hoofd. "Kijk maar" zegt hij. Ik knik en doe de paspoort open. Ik zie een meisje die me bekend voorkomt. "Wie is dit?" Vraag ik. "Het meisje van de stad" zegt matt zacht. Ik knik. "En wat is hier mee?" Vraag ik. Ik heb geen idee wat hij nou bedoelt hiermee.

"Ik vroeg wat haar naam was, ze zei tegen mij dat ze sam heet. Maar hier staat sofie" zegt hij. Ik kijk en zie inderdaad sofie staan. Sofie Maas.

"Waarom zou ze liegen over haar naam?" Vraag ik. "Ik denk niet dat ze loog" zegt hij. Ik kijk hem vragend aan. "Wat denk je dan?" Vraag ik. "Ik denk dat haar pleegouders die naam verzonnen hebben en dus heeft gezegt tegen haar dat ze zo heet" zegt hij. Ik knik. Daar zit inderdaad wel wat in.

Pov: raoul

Ik zit weer zoals gewoonlijk te leren. Ik leer altijd 3/4 weken vantevoren. Dan weet ik zeker dat ik een voldoende haal. Ik leer nu Engels want op de ene van de manier vind ik dat echt een moeilijk vak. Terwijl die andere jongens echt vloeiend Engels kunnen.

Ik hoor geklop op mijn deur. "Binnen" zeg ik. De deur gaat open en ik zie jair naar binnen lopen. "Hey" zegt hij. "Hey" zeg ik terug. Ik richt me weer op mijn boek. "Wat ben je aan het doen?" Vraagt hij terwijl die op mijn bed gaat zitten met de laptop. Waarschijnlijk aantekeningen maken. "Leren voor engels" zeg ik droog. "Je hebt die toets pas over 3 weken toch?" Vraagt hij. Ik knik. "Oke en hoe gaat het verder?" Vraagt hij. Ik draai om en kijk hem aan. "Prima" zeg ik. Hij knikt en typt dingen in. Ik vind dit altijd zo stom, die vragen.

Ik weet toch niet hoe ik me voel. Teminste, ik weet het wel alleen weet ik niet hoe ik het moet zeggen. Ik voel me alleen, Hopeloos en gestrest. Maar het gaat goed. Levensmotto. Altijd zeggen dat het goed gaat terwijl je stiekem dood gaat van binnen. Letterlijk.

"Kun je me uitleggen waarom je nu al leert raoul?" Vraagt hij rustig. Ik denk na. Wat zou ik zeggen? Zou ik eerlijk zijn en zeggen dat ik me heel erg gestrest voel? Of zou ik liegen en zeggen dat je nooit te vroeg kan beginnen met een toets leren? Nou dan is die keuze wel snel gemaakt.

"Ik vind dat je nooit te vroeg kan beginnen met het leren voor een toets, en vooral als het om Engels gaat" zeg ik. Ik spreek hier ook de waarheid want ik denk dat echt. Alleen vertel ik niet alles. Maar dat weet hij toch niet.

Pov: frank

Ik heb met mijn man gebeld en hij komt morgen hierheen. Wel in de middag want in de ochtend moet hij eerst werken. Ik sta op met een zucht en ga naar robbie's kamer. Want die wou ik ook nog gaan spreken. Dat weet hij.

Ik klop op de deur en als ik een geluidje hoor doe ik hem open. Robbie zit op bed met matthy. "Hey jongens, sorry dat ik stoor maar robbie zou je mee willen lopen?" Vraag ik. Robbie knikt en kijkt matthyas nog aan die robbie iets geeft. Geen idee wat maar dat zie ik dan wel.

~laat angst nooit je toekomst bepalen~

1276 woorden