NABIZ +18

12.BÖLÜM

Bölüm sınırı yüz otuz oy ve otuz beş yorum. Umarım bu bölümü beğenirsiniz.🤍

HİRA

Artık Arslan'ın yatağından çıkmak zorundaydım. Aslında, karnımızı doyurmak için bir kere yataktan kalkmıştık ama yemeğin sonunda mutfak zemininde sikişmeye başlamıştık. Daha sonra duşa girmek için kalkmıştık bu kez kendimize sahip çıkmayı başarabilmiştik.

Taksi şoförü öfkeyle korna çalarken, Arslan'nın dudaklarına veda öpücüklerimi konduruyordum. Ne yazık ki Arslan'ın yanından ayrılmak zorundaydım. Arabaya bindiğimde evde şarj ettiğim telefonu dün geceden beri ilk kez açtım. Pelin'den gelen mesajlarla ekranım aydınlandı.

Pelin: ACİL

Pelin:ARA

Pelin:BENİ

Pelin: !!!!!!

Korkuyla hemen Pelin'nin numarasına tıkladım.

"İyi misin?"

"Ne?"

"Pelin!"

"Evet, iyiyim?"

Kaşlarımı kaldırdım.

"O mesajları atarak beni korkutmaya mı çalıştın? Senin sorunun —"

"Ay, ben onları unutmuşum! Onları dün gece göndermiştim. Bir dakika sen nerdesin şuan?"

Evimden bir sokak önce inip taksiciye parayı uzatıp arabadan indim.

"Eve yürüyo—"

Kendimi durdurmuştum ama çok geçti.

"Oha!" Ciyaklamaya başladı. "Bu bir utanç yürüyüşü mü?"

Kaşlarımı çattım. "Ne? Hayır, ben sadece—"

"Bütün geceyi Kenan Eser'in evinde mi geçirdin? Kimle yattın? Hemen bana ayrıntıları anlatıyorsun!"

"Pelin!" diye bağırdım. "Bir sakin olur musun? Sadece, çok sarhoştum ve uyuyacak bir koltuk buldum. Bu kadar."

Ona, bekaretimi Arslan Aytun'a verdiğimi söyleyemezdim o yüzden yalan söylemeyi seçtim.

Pelin ağır bir şekilde içini çekti.

"Rahibe."

"Can'la yattığımı mı duymak isterdin yoksa?"

"Iyy, hayır."

"Ya da Kenan'la ?"

Kusma sesi çıkarınca gülmeye başladım.

"Bekle, acil durum mesajlarına dönebilir miyiz?"

"Kahretsin! Sana söylemeyi unuttum."

"Neyi unutt—"

"Hira, dün akşam markette annenle karşılaştım."

Siktir.

Ben bitmiştim.

Annem dün gece Pelinler de kaldığımı zannediyordu. Arkadaşımı çok seviyordum ama kriz anlarında berbat bir yalancı olduğunu unutmuştum.

"Şaka yaptığını söyle lütfen."

"Çok özür dilerim."

"Anladı, değil mi?"