bölüm~11💫

637 100 90
                                    

Bugün ilk iş günüydü, özenle hazırlanıp evden çıkarak şirkete geldi jisung. Minho'nun odasının önüne gelerek kapıyı tıklatıp içeriye adımladı. Kapıyı kapatıp çekingen adımlarla masasında göz alıcı ihtişamıyla oturan adama yaklaştı.

"Günaydın efendim"

"Günaydın jisung, şu masa senin"

"Burada sizin yanınızda mı duracağım, kendi odam olmayacak mı yani?"

Minho küçük bir kahkaha atıp arkasına yaslandı. "Merak etme senin için bir oda hazırlatıyorum, hazır olana kadar benim yanımda çalışacaksın"

"Şey tamam, aslında sorun değil"

"Buraya gel, sana iş hakkında bir kaç bilgi vereyim"

Jisung yavaş adımlarla ilerleyip Minho'nun yanına dikildi. Meraklı gözlerle ne anlatacağını bekliyordu.

"Bak şimdi, bu benim mail adresim. Burayı sık sık kontrol edip bana gelen mesajları ve görüşme isteklerini not alıp bana bildireceksin. Çoğu müşterimiz telefondan ulaşırken, bazıları da mail yoluyla ulaşmayı tercih ediyor"

"Anladım efendim"

Minho kuruyan dudaklarını ıslatıp anlatmaya devam etti, karşısında dikilen minicik çocuğun efendim diye hitap etmesi garip hissetmesine sebep oluyordu.

"Benim iş yoğunluğuma göre, toplantıları düzenli bir şekilde ayarlayacaksın"

"Evet efendim"

"Bir de benimle birlikte toplantılara katılıp, kaçırdığım yerleri not alacaksın"

"Anladım, başka bir şey var mı?"

"Şimdilik bu kadar oturabilirsin"

"Teşekkür ederim"

Jisung Minho'nun çaprazında kalan masaya oturup beklemeye başladı ne yapacaktı ki zaten. Saatler bu şekilde geçip giderken, gelen bir kaç telefonu açmış bir de toplantıya katılmıştı. İyiden iyiye sevmişti bu işi, büyük iş adamlarının arasına katılmak havalı hissettiriyordu.

"Seni eve ben bırakacağım"

"Teşekkür ederim, ben taksiyle giderim"

"Ben bırakacağım dedim, itiraz etme hakkı vermedim. Hadi çıkalım"

Jisung emrivaki sert sesle yerine sinip odadan çıkan Minho'nun peşinden ilerlemeye başladı.

"Hyunjin'in yanına uğrayacağım, sende gel"

"Tamam" Diyebildi sadece, bir kaç dakika içinde Hyunjin'in odasına gelmişlerdi.

"Hyunjin, çıkıyor musun?"

"Evet, kalkıyordum tam. Yorucu bir gündü hemen eve gidip uyumak istiyorum"

💭Şerfsiz!

Kulağına dolan kelimeyle başını kaldırıp jisung'un yüzüne baktı Hyunjin. Jisung üzerindeki bakışlarla birazcık tırsıp Minho'nun arkasına doğru geçti.

💭of Felix'i arayıp buraya işe girdiğimi söylemem lazım.

💭umarım bana bu aptalın yanında çalışıyorum diye kızmaz.

💭ama ben onun çalışanı değilim ki, benim patronum çok nazik ve sevecen.

💭çok ta yakışıklı.

Hyunjin hafiften sırıtıp kapıya doğru ilerlediği sırada Minho'nun kulağına yaklaşıp "nazik, sevecen ve yakışıklı olduğunu düşünüyor" Diye fısıldadı. Minho'nun yüzünde anlık bir gülümseme belirirken elini jisung'un beline koyup çıkışa doğru yönlendirdi.

BENİM O || HyunlixHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin