စာကြည့်ခန်းထဲ၌ မင်ယွန်းဂီသည် သခင်မလေးမင်ဟာယောင်းနှင့်အတူ ပန်းထိုးနေသည်မှာ အချိန်အတော်ကြာမြင့်ပြီဖြစ်ပြီး ရုပ်လုံးလေးလည်း ပေါ်လာကာ လက်ရာမှာလည်း သပ်ရပ်လို့နေသည် ။ ပျင်းရိသော်လည်း တစ်စိုက်မတ်မတ်ဖြင့် သင်ယူလေ့လာခြင်း၏ အကျိုးရလဒ်ပင်ဖြစ်ရာ မင်ယွန်းဂီလေးသည် မိမိကိုယ်ကို ဂုဏ်ယူလို့မဆုံးပေ ။
ထိုကဲ့သို့ အေးချမ်းတိတ်ဆိတ်နေချိန်၌ အပြင်ဖက်မှ ဂန်းလေး၏ အသံက လွင့်ပျံလာသည် ။
" သခင်ငယ်လေး...သခင်မကြီးက အခုချက်ချင်း အပန်းဖြေဆောင်ကို လာခဲ့ပါတဲ့ ။ အိမ်ရှေ့စံမင်းသမီးက တွေ့ဖို့စောင့်နေလို့ပါတဲ့ "
သူ နားရှုပ်သွားရလေသော်ကြောင့် မင်ဟာယောင်းအား လှမ်းကြည့်သော် သူ့နည်းတူ နားမလည်ဟန် ပြူးကြည့်နေလေသည် ။
သို့ဖြင့်ရာ စောင့်ဆိုင်းနေခြင်းကြောင့် မင်ယွန်းဂီသည် များများစားစားတွေးမနေတော့ဘဲ ကောက်ကာငင်ကာ ထလိုက်သွားရတော့သည် ။ ပန်းဥယျာဥ်ရှိ အပန်းဖြေဆောင်သို့ရောက်သော် သခင်မကြီးမင်သည် အိမ်ရှေ့စံမင်းသမီးနှင့်အတူ ရှိနေပေးကာ ဧည့်ဝတ်ပြုနေ၏ ။
သခင်မကြီးသည် သူ့အား မြင်သော် အိမ်ရှေ့စံမင်းသမီးအား အကြောင်းကြားပေးလာသည် ။ သူ့ကို နောက်ကျောပေးထားသည့် အိမ်ရှေ့စံမင်းသမီးသည် တစ်စက်ကလေးမှ လှည့်မကြည့်လာပေ ။
" အားနာပေမယ့် တတိယသခင်လေးနဲ့နှစ်ယောက်တည်း စကားပြောချင်တာမလို့ အကုန်လုံး ရှောင်ပေးလို့ရမလား "
" ရပါတယ် ရပါတယ် "
သခင်မကြီးသည် အစေခံလေးတွေကို လက်ပြကာ အဝေးသို့ ရှောင်ဖယ်ခိုင်းလိုက်ရင်း သူမသည် မင်ယွန်းဂီအား တစ်ချက်ကြည့်ပြီးသော် ထွက်ခွာသွားတော့၏ ။
မင်ယွန်းဂီခင်မျာတော့ အူကြောင်ကြားလေး ရပ်ကျန်ခဲ့ရသည် ။
" အိမ်ရှေ့စံမင်းသမီးကို ဂါဝရပြုပါတယ် "
" ရှင်မပျော်ပါစေနဲ့လို့ ကျွန်မဆုတောင်းတယ် "
JE LEEST
IN THE DARKNESS
Fanfictieဘဝကြီးကို အေးဆေးတည်ငြိမ်စွာ ဖြတ်သန်းနေခဲ့သည့်သူ...ကံဆိုးမိုးမှောင်ကျပြီး အသက်အန္တာရာယ်နှင့်ဆိုင်သည့်မတော်တဆမှုတစ်ခုနှင့် ကြုံတွေ့လိုက်ရပြီးနောက်... မတူညီကွဲပြားသည့်ကမ္ဘာသစ်တစ်ခုဆီမှာ ပြန်လည်ဝင်စားသွားခဲ့တယ် ။ နောက်ပြီးတော့ရော... " အရာအာ...
