PEŞİNDEYİM HALA +18

Bölüm 9

Hello ben geldim 

nasılsınız

 durumunuz iyimi sınavlar yaklaşıyor 9.sınıflar için zor bir dönem olabilir benim içinde

neyse uzatmayalım ve bölüme başlayalım

annem... yıllar önce beni terk eden ve sevinin üvey babasıyla kaçan kadın ne işi vardı acaba burda  ne kadar mesaj atsa da cevap vermiyordum aramalarına bakmıyordum ve şimid karşımda küstahca bana bakıyordu bi-bir dakika! elindeki o puset bana yaptım demesin

Alya

kızım hoşgeldin demiyecekmisin *anneciğine*

ben boş gözlerle eline bakarken nereye baktığımı anladı ve muzip bir gülümseme suratına ekledi ve içeri girmek için yol istedi sevin benim omuzlarımdan tutup geriyr çekti ve o annem olacak aşşağlık kadın kendi eviymiş gibi puseti koltuğa bıraktı ve kendisi de zıplayarak koltuğa oturdu

hemen kendime gelip konuşmaya başladım

sen ne hakla burda bu-bu şeylee benim kapıma geliyorsun

Alya

aa niye kızımın evine gelemezmiyim hem artık benim de evim sayılır anahtarını ver de ek bir tane de kendime çıkartayım 

yaaw sen ne saçmalıyorsun ne senin evin burayı yol geçen hanımı zannediyorsun sen

Alya

yooo kızımın evinde kalacam ve kardeşin de benimle olacak ggidecek başka bir yer olmadığı için sana geldim kabul edersin diye

sen  ne diyorsun ya!! burası senin mebin evin değil boş konuşma o çocuğu gimden peydahladıysan oraya siktir ol git 

ALYA: ama bu böyle olmaz ki

BURADA BU ŞARKIYI DİNLEYİN 

ya sen daha beni 6 yaşımda öksüz bıraktın sen yoktun yanımda babamla beraber aynı evde yaşıyorduk ya sonra ansızın bir art arda silah ateş ettiler eve babam ben zarar görmeyeyim diye odasına götürdü

artık sinirden ağlıyordum sesim de kısılmıştı karşımdaki kadın donuk bir bir ifadeyle yüzüme bakıyordu ona bakınca  midem bulanıyordu nasıl bana böyle bir şey yapar keşke 18 yaşımda bırakıp gitseydi de bende hayatın ne kadar kolay ne kadar zor olduğunu benimserdim gözyaşlarımı silip devam ettim bu sefer sakin bir ses sonunda konuşacaktım

SUDENAZ: Anlatığım olay varya kafasını salladı sen gittiğinden bir yada iki hafta sonra oldu gece saat 3 4 sularıydı art arda silahlar atıldı babam beni kucağına alarak güvenli bir yere götürdü babama tek diyebildiğim cümle ne biliyormusun

gözlerini kaçırıp puseti sallamya başladı ben de konuşmaya devam edicektim

SUDENAZ: baba seni çok seviyorum geri dön olurmu? demiştim babamın cümlesi ise şuydu; her zaman geri döneceğim sen merak etme prensesim . deyip gitti bir saat tam bir saat sonra silah sesleri gitti ama babam geri dönmedi bende hemen odadan çıkıp aşağı indim 

artık anlatacak mecalim kalmamıştı ona baktığım zaman da daha fazla konuşamayacağımı anlayıp ayaklandı  kapıya kadar sevin kapıya kadar eşlik ediyordu ki farkında olmadan bir cümle kurdum sen yokken ben bunları yaşadım sen yokken inşallah pusetteki bebeğinde bu şekilde yaşamaz dedim

kadın kafası eğik bir şeklde çıktı evimden ben de onun çıkmasıyla yere çöktüm sevin hemen yanıma koştu beni odama götürdü ve yatağa bıraktı artık gözlerim ağlamaktan yanıyordu bende o ağlamanın verdiği hisle gözlerim kapandı ve kendimi uykunun kollarına bıraktım

bölüm baya geç  geldi kusura bakmayın boş olduğum zamanlarda yazıyorum ama belki yayınlamayabilirim neden olursa

1 hafta sonra sınavlar başlayacak bende bölüm atamayacağım sınavlar bittiği zaman efsane bölümlerle karşınıza geleceğim 

bu bölümü nasıl buldunuz yorum yapın olur mu aşklarım hepinizi sulu sulu öpüyorum bay bay <3<3<3<3<3<3