Döndür hayata (gay)

3

Şimdi ki zaman.

Ahmetden.

Efeden gelen son mesaji okudugumda kanim
donmuştu sanki. Nefes alamiyordum. Içime
taş koymuşlar gibi his ediyordum.
Delirmeme ramak kalmişdi. Ne yapmam
gerektigini bilmiyordum. Son mesaji beni
oyle bi kirmışdıki bıçak saplasa boyle
acıtmazdı.
Ama pes edemezdim. Ortada buyuk bir yanlış
anlaşılma vardı onu altdan almam lazımdı.
Aslında onu anlıyordum bende oyle bir şey
görseydim nasıl tepki vereceğimi düşünmek
bile istemiyordum. Efeyle olan mesajlarimiza
girdim baştan sona okumaya başladım.
Okudukca göz yaşlarım akıyordu. Canım cok
yanıyordu. Bir şeyi fark etmemle kaskatı
kesildim. Efeye bara gittigimle alakalı
attığım mesaj silinmişdi. Ben boyle birşey
yapmamışdım ki. Ustunde durmadım belki sarhoş olduğumda silmişdim. Anlayamıyordum neden boyle birşey yapmışdımki. Yeniden Efeye mesaj atmaya karar verdim. Cok ozlemiştim onu. Allahım nolur onu benden ayırma. Canım cok yanıyordu.

Ahmet : Efe nolur bebeğim konuşalım.

Ahmet : seni cok ozledim yapamıyorum.

Ahmet : nolur Efem izin ver anlatayım.

Ahmet : ben birşey yapmadım Efe aladatmadım ben seni yemin ederim.

Ahmet  : ben sana bunu nasıl yapa bilirimki bebeğim. Ben seninle nefes alıyorum sen benim nefesimsin Efe.

Ahmet  : nolur bak şu telefona yalvarırım

Görüldü

Efe : konuşcak birşey yok Ahmet anlamıyormusun lan sen.

Efe : son defa sana soylediklerimden sonra nasıl hala yaza biliyosun lan? Bu kadarmı yüzsüzsün sen şerefsiz.

Efe :  konuşacak hiçbir şey yok iğrenç herif anla. Bitti gitti.

Ahmet  : Efe nolur yapma böyle. Delirmeme ramak kaldi nolur.

Ahmet   : seni seviyorum ben Efe. ( bu kullaniciya mesaj gonderemezsiniz)

Ahmet   : hay sikeyim boyle işi ( bu kullaniciya mesaj gonderemezsiniz)

Efeden.

Ahmeti engellemiştim. Bitmişti. Onu kırmak
istiyordum ama onu kırdıkca içim acıyordu.
Neden yapmıştı bunu? Hani beni seviyordu.
Ağlamaktan gözlerim kıp-kırmızıydı ama
kendimi durduramıyordum. Yaşlar yine
yanağımı ıslatıyordu. Odamın kapısı açıldı.
Ablamdı gelen. "Efe'm ablam nolur yıpratma
artık kendini bebeğim" "içim acıyor abla çok
acıyor" ağzımdan hıçkırığın kaçmasına engel
olamadım. "Efe hadi bir şeyler ye bebeğim nolur aç acına dolanıyorsun bayılacaksın" " istemiyorum abla iştahım yok" midem hiçbirşeyi kabul etmiyordu. Ahmeti ozlemişdim ama artık olamazdık. Nasıl geçecekdi bu acı? " EFE EFE'M NOLUR ÇIK KONUŞALIM" dışardan gelen bağırmayla irkilmiştim. Bu Ahmetin sesiydi bağırıyordu. Penceremden dışarı baktım ordaydi. "DEFOL LAN DEFOL" diye bağırdım. " EFEM GUZELIM NOLUR YALVARIRIM BI DİNLE MİNİĞİM" sarhoş olduğunu anladım.

Okuyan arkadaşlarım lütfen yorum yapın beğeniyormusunuz bu kurguyu? Sizce Ahmet haklimi? Neler olacak acabaaa???