ya ben karar veremediğim için size soruyorum ama siz benden daha kararsız çıkıyorsunuz
bu yüzden randevuyu text + düzyazı olarak okuyacağız kızlar mecbur
bu aradaaaa önceki bölümü okumamış dolu kişi var sanırım bakmayı unutmayın <3
•••
"Saçmalaama Dohyun, alt tarafı sohbet edip bir şeyler içeceğim ya!"
Taehyung bıkkınlıkla oflayıp telefondan kendisine asla tahammül edemediği şeyler söylemeye devam eden sevgilisini dinlemeye devam etti.
"Jungkook'un kötü bir niyeti yok ki, olsa bile ben çocuk muyum, bununla başa çıkamaz mıyım Tanrı aşkına?"
"Jungkook mu demeye başladın bir de ona?"
"Konumuz bu mu şu an?"
Garsonun getirdiği bitki çayına teşekkür eden Taehyung, Jungkook'un biraz geç kalmasını umuyordu çünkü bu telefon konuşmasına tanık olmasını istemiyordu.
"Arkadaş edinmeye çalışıyorum neden biraz destekçi olmuyorsun?!"
"Olurum, Taehyung. Ne idüğü belirsiz insanları karşıma getirmediğin sürece sana destek olurum."
"Ne idüğü belirsiz mi? Sırf ona diklendiğinde sana sert bir şekilde karşılık verdi diye haz etmiyorsun ondan yoksa Jungkook'un bir şeyi yok. Sen de gayet farkındasın normal biri olduğunun."
Dohyun yine sinirle bir şeyler söylenmeye başladığında daha fazla dayanamayan Taehyung tekrar oflayıp onun sözünü kesti.
"Şimdi telefonu kapatacağım ve sen de beni bir daha aramayacaksın tamam mı? Günümü mahvedeceksin bu gidişle ve ben bunu istemiyorum. Eve dönünce seni arayacağım."
Erkek arkadaşı bir şeyler daha söylemeye çalışsa da Taehyung telefonu yüzüne kapattı ve bir daha aramamasını umdu. Dohyun şaşırtıcı bir şekilde yeniden aramadığında da rahatlayıp iç çekti.
Sevgilisinin kıskanç olmasını sorun etmiyordu ama onu bu kadar sıkboğaz etmesini ve kendisine karşı güvensiz oluşunu sevmiyordu Taehyung. O kontrolcülük ve üstün olma çabası genç adamı tedirgin ediyordu ve böylesine bir tavrı ilişkisinde istemediği için Dohyun ile sık sık zıt düşüyorlardı.
Canı sıkkın bir şekilde çayından yudum aldığında kafeden içeri giren bedenin yavaş adımlarla kendisine doğru geldiğini fark edip başını kaldırdı. Selam verip karşısına oturan gence hafifçe bir tebessüm ettiğinde aynı şekilde minik bir gülümseme sundu Jungkook da.
"Çok beklettim mi?"
"Hayır, aksine tam zamanında geldin."
Jungkook ceketini çıkarıp sandalyesine asarken buluştukları kafeye bir göz attı.
"Buraya sık gelir misin?"
"Evet, bazen okul çıkışı işim olmadığında eve gelmek yerine buraya uğruyorum. Ödev kağıdı falan hazırlayıp oyalanıyorum."
Taehyung bu kafenin ortamını sevdiğinden bahsederken Jungkook da onun hakkında yeni bir şey öğrendiği için belli etmemeye çalıştığı mutlulukla onu dinliyordu. Sipariş ettiği kahvesi geldiğinde garsona teşekkür edip kendi çayını içen Taehyung'a baktı.
