Sea of Regrets (Northwind University Series #1)

CHAPTER 13

A/N: enjoy . . . ?

P.S. This is raw and unedited.

⚠️⚠️ 18+ ⚠️⚠️

"Ma'am"

Bigla nalang itong humiwalay mula sa pagkakayakap sa akin at sobrang sama ito kung makatingin na para bang isang malaking krimen ang ginawa kong pagtawag sa kanya na "Ma'am"

"How many times did i told you not t-"

"I love you"

kruu kruuu ~~

"Kailangan mo ng tumigil sa panliligaw sa'kin, ma'am."

Confusion is written all over her face. Parang paiyak na ata 'to eh.

"Why. . . bakit? I mean-" she combed her hair frustratedly habang sinusubukang pakalmahin ang sarili dahil sa narinig.

"I want you to stop courting m-"

She shushed me using her index finger, halata mo talaga sa kanya na hindi alam anong gagawin eh.

"You said i love you to me, right?" tumango ako

"So that mea-"

"Tayo na ma'am. Sinasagot na kita. Ano ba 'yan, loading mo ngayon."

"Holy moly. . ." madramang tinakpan nito ang bibig sabay turo sa'kin

"AHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH!!!!!"

Bading.

Tumayo ito at naglakad ng pabalik-balik habang tinatakpan parin ang bibig.

Si OA naman 'tong si ma'am, para talagang hindi nangligaw sa dating jowa eh.

"OH MY GOSH! OH MY GOSH! Tayo na??! For reaall?!!"

"Oo nga. Ikaw kung maka react ka, parang hindi ka pa sinagot nung ex mo dati"

Lumapit ito sa'kin at niyakap ulit ako ng mahigpit.

"Shhhhhhhh, don't talk about paranormal entities ha. We're talking about us, okay? Not them."

"Sira"

Kami lang ang tao sa islang ito pero maliwanag naman dahil sa mga lamp posts na nilagay ni ma'am na sakto lang para lumiwanag ang parte ng bahay at itong kinaroroonan namin. Alas na rin kasi ng gabi nung nagising kami kaya gan'to nalang din karami ang inihandang putahe ni ma'am para sa'ming dalawa.

Ang lamig ng simoy ng hangin na nagmumula sa dalampasigan at ang tunog ng alon ay nagbibigay sa amin ng kapayapaan.

Maya-maya lang ay ito ang unang kumalas mula sa pagyayakapan namin. Marahan niya akong tinitigan habang hinahaplos ng kanyang kanang kamay ang aking mukha na tila ba takot itong masaktan ako dahil sa uri ng pagkakahaplos nito sa akin.

Bakas sa mga mata nito ang pinaghalong tuwa dahil kami na at lungkot dahil aalis din ito upang sundin ang mga pinapagawa ng Daddy niya.

"You don't know how happy I am now that we're official, Monique. Words are not enough to describe what I am feeling right now."

She gently kissed my forehead which made me close my eyes to the sudden contact of her lips. Rinig ko ang mumunting hikbi na nanggagaling sakanya at ang patak ng mga luha nito na ngayon ay nasa mukha ko na rin.

"Why naman nagccry ang baby ko na 'yan?" pag-aalo ko rito

"Thank you for giving me a chance to enter your life."

Awwwwww, my baby.

"I love you."

She smiled, still in tears.