Heartfelt Voice °•'BL ÇEVİRİ'•°

Bölüm 5 Yeni Öğrenci

Ertesi gün.

Çalar saat çalmadan önce Wen Lingxi doğal bir şekilde uyandı.

Bir takırtı ile perdeleri açtı ve yüzünde parlayan güneş ışığını hissetti.

Bu, vücudu hızla uyandırmak için kullanılan bir teknikti.

Doğrudan güneş ışığı, optik çaprazın supraoptik çekirdeğinin gece ve gündüzün değişimini hissetmesini sağlayabilir, böylece insan vücudundaki kendi kendine yeten biyoritmi uyandırır ve vücudun gerçekten uyanmasını sağlardı.

Wen Lingxi nefes alışverişini düzeltti ve misafir odasının kapısını çaldı.

İçeriden bir hışırtı geldi. Jiang Yao'nun şaşkınlık içinde yatağından kalktığını hayal edebiliyordu.

Kısa bir süre sonra kapı açıldı.

"Günaydın. Dün gece nasıl uyudun?" Wen Lingxi onu gülümseyerek karşıladı ama gözleri sessizce vücudunu inceledi.

"İyi..." Jiang Yao gözlerini ovuşturdu ve muğlak bir anlamla cevap verdi.

Yanakları ve kirpikleri temizdi. Boynu da öyle. Kıyafetleri de öyle.

Wen Lingxi'nin gözleri Jiang Yao'nun omuzlarından geçti ve yattığı yatağa kaydı.

Çarşaflar, yorgan, yastıklar da garip bir şeyle lekelenmiş gibi görünmüyordu.

...Yeterince emindi. Bir salyangoz ya da başka bir şeyin var olmasına ihtimal dahi yoktu.

Wen Lingxi kendi saçmalıklarına gizlice güldü.

Wen Lingxi Jiang Yao'yu kahvaltıya götürdü ve ardından akıl sağlığı merkezine gitti.

Akıl sağlığı merkezi sabah sekizde açılırdı ve Jiang Yao'nun annesi Xu Jingxian çoktan kliniğin dışında bekliyordu.

"O nasıl?"

Tıpkı dün olduğu gibi, Wen Lingxi'yi görür görmez Xu Jingxian hemen koltuktan kalktı.

Aşırı endişeli anne hızla yanına gitti ve psikiyatristin elinden aldığı oğluna sarıldı.

Belli ki oğlu 21 yaşındaydı ve kendisinden daha uzun boyluydu ama yine de yavrularını koruyan yaşlı bir anne tavuk gibi onu dikkatle bir aşağı bir yukarı inceledi.

ı biliyordu. Salyangozun Jiang Yao'ya tekrar gelip gelmediğini teyit ediyordu.

"Ben zaten kontrol ettim." Wen Lingxi gülümsedi, "Salyangoz yok. Görünüşe göre salyangoz benim evimi sevmiyor."

Xu Jingxian sonunda Jiang Yao'nun iyi olduğunu ve vücudunda garip bir şey olmadığını doğruladı ve ardından rahat bir nefes aldı.

"Çok teşekkür ederim, Doktor Wen..." Xu Jingxian başını çevirdi ve Wen Lingxi'ye minnettarlıkla teşekkür etti.

Wen Lingxi onu kliniğin kapısına kadar götürdü. İkisi masanın yanına oturduktan sonra Wen Lingxi Xu Jingxian'ın minnettarlığının sadece bu gece onun yerine Jiang Yao'ya baktığı için olmadığını fark etti.

"Dün eve geldikten sonra da bu konuyu dikkatle düşündüm." Xu Jingxian'ın parmakları tek kullanımlık kâğıt bardağın kenarında gezindi. Bakışları kâğıt bardaktaki suyun üzerine takıldı ve ağzının kenarında çaresiz bir gülümseme belirdi: "Jiang Yao'ya bakmama yardım edeceğini söylediğinde niyetini anlıyorum... gerçekten çok teşekkür ederim."

Xu Jingxian dün eve geldikten sonra aslında çok rahatsız olduğunu söyledi. Oğlunun etrafta olmaması onu büyük bir endişeye sürüklemiş, neredeyse gece Wen Lingxi'nin evine gidip oğlunu geri almak istemişti.