platonic •hanzeh

⁷

23.04.2023
Baladın'ın günlüğü:

sevgili günlük, antrenmanım bitti, e ben de bittim. bitkin bir şekilde dışarıya yürürken bir de kimi göreyim? semih. beni almaya gelmiş eşek. bu arada, semin benim çocukluk arkadaşım. senelerdir görüşmüyoruz. kendisi 5 senedir Almanya'da yaşıyor. onu görür görmez kendimi kollarına attım. çok özlemiştim eşeği. ayaküstü biraz sohbet ettikten sonra yemeğe gitme kararı aldık. arabama bindik, tam çalıştıracakken telefonuma bir bildirim düştü. yabancı bir numaradan olduğunu gördüğümde merakla bildirime tıkladım.

05** *** ** **:  -konuşmamız lazım.

"bu kim ya" derken semih de aynı soruyu soruyordu. boş ver, önemsizdir diyip restorana sürdüm. restorana gittikten sonra aynı numaradan iki mesaj daha geldiğini gördüm.

05** *** ** **: -hande.
-konuşmamız lazım diyorum , acil.

dayanamayıp siparişleri verdikten hemen sonra ona yazdım.

hande: -pardon, siz kimsiniz de sizinle konuşmam lazım? hem de acil.

05** *** ** **: -kim olduğumun bir önemi yok.
-eğer kabul edersen attığım konuma gelirsin.
-bekliyor olacağım.
-konum*

görüldü atıp çıktım. yemek boyunca aklım yazan kişideydi. kimdi ki benimle konuşması gerekiyordu, numaramı nerden bulmuştu, ne konuşacaktık? aklımdaki bunca soruyu semihin sesi ile unuttum. "hande, çok dalgınsın. istersen eve git. daha çok görüşeceğiz nasıl olsa."
ona teşekkür edercesine baktım. her ne kadar ısrar etsem de kabul etmedi. bari evine bırakayım dedim, onu da kabul etmedi ve beni ordan gönderdi. aslında çok işime gelmişti çünkü bu yazan kişiyi çok merak ediyordum ve sanırım onunla konuşmaya gidecektim. onunla buluşmaya tamamen karar verdiğimde konuşmalaya girdim.

hande: geliyorum.

yazıp, hemen konumu açtım. attığı konum çok da uzak değildir. buna sevinerek arabayı attığı konuma doğru sürdüm. attığı konuma gittiğimde buraya daha önce defalarca kez geldiğimi fark ettim. hem de onunla gelmiştim, defalarca. aklımdaki düşünceleri silip içeriye doğru adımladım. mekan çok dolu değildi. ilerden bana el sallayan kıza doğru ilerledim. yüzüne çok odaklanmamıştım. masaya gittiğimde onu görmeyi hiç beklemiyordum. yüzüme gülerek bakarken ben şaşkınlıktan ne yapacağımı şaşırmış haldeydim.

" hoş geldin, geç otur şöyle."

sandalyemi çekip beni belimden tutarak oturmuştu. ben hala şoktayken konuşmaya başladı.

" özür dilerim. seni özledim hande. lütfen barışalım..."

özürler dilerken yüzüne bakakaldım. çünkü hiç onluk hareketler değildi bunlar. tam konuşacakken aniden elimi tuttu.

" lütfen beni affet baladın..."

//kimmis bu 🤪, oy sınırı koycam size 😠 bugun icinde en az 20 oy, bugun içinde ikinci bölüm??? optum yorum ve oy bb