TEKRAR EDEN ŞARKI

20

Öfke, nefret, acı... Hangi duyguyla yüzleşeceğimi bilmiyordum. Bir yanım yapmamam gerektiği gerçeğiyle yüzleşirken bir yanım da içimdeki bu duyguları kusmam gerektiğini düşünüyor. Arkam kapıya dönük ayakta dikilirken kapının önünden gelen seslerle geldiğini anladım. Bizim hepimizin katili gelmişti... Kapının açılma sesi geldi ve ardından on saniye içinde geri kapandı. Arkamı dönecek gücü kendimde bulamıyorken konuşmaya başladı.

-Benim güzel kızım beni ziyarete mi gelmiş?

"Ben senin kızın değilim!" diyerek arkamı döndüm. Karşımda pişkin pişkin sırıtarak oturuyordu.

-Hayırdır niye geldin?

-Seninle hala kapanmayan bir hesabımız var. Nereden başlamamı istersin? Beni nasıl önce kendine sonra da anneme düşman edişinden mi hayatımızı nasıl yerle bir edişinden mi?

-Sen şimdi her şeyi bildiğini sanıyorsun ya sen hiç bir şeyi bilmiyorsun. Senin tek bildiğin şey annen ve Mithat denen o herif hakkında biliyorsun. Ben neler anlatırdım da dua et anlatmadım.

-Ya sen daha ne anlatacaksın be? Sen zavallının tekisin. Ailesin, her şeyini kaybetmiş bir mahlukatsın. Eğer en başında okumama izin verseydin bunların hiç biri olmayacaktı. Ne ben Mithat abinin yanına gidecektim ne de Rüzgar'la tanışacaktım. Çok şükür onunla tanıştığım için her güne şükrediyorum orası ayrı ama en azından bari bizi bıraksaydın da mutlu olsaydık. Ben, oğlum, Rüzgar mutlu mesut yaşayacaktık. Ne o çocuk babasız büyüyecekti ne de biz senin yüzünden yıllarca ayrı kalmayacaktık. Sen beni bile bile sevdiğim adamın da katili yaptın. Ama hiç bir yaptığın engel olamadı aşkımıza. Biz şimdi yıllar sonra yeniden beraberiz. Artık onunla evliyim ve mutluyum. Sen sadece Poyraz'ı babasız bırakmadın beni hem annesiz hem babasız bıraktın. Ben senin yüzünden neler çektim haberin var mı? Ankara'da neler yaşadım? Kucağında yeni doğmuş bir bebekle okula gittim geldim. Herkesin yargılayıcı bakışlarının altında ezilip durdum.  Ben de isterdim arkamda annem ya da babam dursun. Sen kendini engellediğin gibi annemi de engelleyip benden aldın. Senin yüzünden hepimiz mahvolduk. Ya en önemlisi abim öldü senin yüzünden. Ben yıllarca kendimi suçladım bu yüzden ama asıl suçlu sendin hep.  Senden nefret ediyorum.

Bu sözlerden derin bir nefes alıp odayı terk edecekken konuşmaya başladı.

-Sen abinin gerçek katilini bilseydin bu kadar rahat beni suçlayamazdın. 

-Ne diyorsun sen? Abimin katilini biliyor musun?

-Ben bu hayatta tek bir şeyi başardım o da herkesten üstün olmayı. Herkesten çok her şeye sahip olmayı. Bu uğurda bir koca olmayı baba olmayı sildim evet ama pişman değilim. Benden nefret etmen beni sevmenden daha iyidir. Ben sevilecek bir adam değilim. Seni kendimden hep uzak tuttum. Başta bunları baba olmaya çalışmak için yaptım. İşlerim yüzünden. Daha sonra o işler benden babalık duygularımı da aldı. Ali de ölünce benim babalık macerası tamamen öldü. Başta korur sanmıştım ama olmadı. Artık kötü bir adamım ve mutluyum. Parayla şöhretle geçen her senem için mutluyum. Ben duygusuz bir adamım. Sizinle geçireceğim her saatin benim için para kaybı olduğunu bile bile yaşadım. Ve evet oğlumun katilini de para için sakladım. 

-Lan sen ne diyorsun he ne diyorsun? Sen nasıl bir insansın?

-Hanımefendi sakin olur musunuz? Yoksa görüşü sonlandıracağım.

-Tamam sakinim.

-Lütfen son bir dakika veriyorum size sonrasında çıkın.

-Tamam.

-Ben delirmeden sana soruyorum abimin katili kim?

-

*********************************************************************************