Gizemli (Texting)

16.Bölüm

Medya: O kadar güzel bir iltifat ki?

Buradan gelecekteki nasibime sesleniyorum beni Rabbin için sevdiği gibi kalbinden hissederek bana böyle iltifat et🙈🙈🙈

'Nasıl duyacak bu adam?'Dediğinizi duyar gibiyim.

Ben sesleneyim de elbet Rabbim duyurur bir şekilde :)

Gerçi "Çok az şey istiyorsun Yazar Hanım" da diyor olabilirsiniz.

Rabbime hiç bir şey zor gelmez:) O cömert olandır♥️

Hem eğer vermek istemeseydi, istemek duygusunu kalbimize verir miydi?

Bölüme başlamadan önce soralım:)

Sizin şimdiye kadar duyduğunuz en güzel iltifat nedir?

Alttaki küçük yıldıza basmayı ve satır arası yorum yapmayı unutmayın lütfen

İyi okumalar diliyorum♥️

♡
♡
♡

Gece boyu Miraç ne kadar kendisini yolcu etmememizi isteyip gidebileceğini söylese de annemle beraber onu Diyarbakır'a götürecek olan otobüse bindirmek için otogara gelmiştik .

Tabi annem onu bin bir kere tembihlemişti;
'Uçağını kaçırma, yediklerine dikkat et, geceleri uyumadan önce üzerini ört, terlediğinde kıyafetlerini değiştir, paran bittiğinde haber ver...'

Normalde Mardin'den İstanbul'a uçak olsa da Miraç acilen gitmesi gerektiğini söylediği için ilk önce otobüsle Diyarbakır'a gidecek ardından orada uçağa binip İstanbul'a gidecekti.

Mardin küçük bir şehir olduğundan her zaman ve her an bir şehre gitmek için uçak kalkmaz acil gitmesi gereken kişiler Mardin'den Diyarbakır'a otobüsle gider ardından oradan kalkan uçakla gitmek istedikleri yere giderlerdi. Tabi Miraç da acil olmayan zamanlarda Mardin'den kalkacak olan İstanbul uçağını beklerdi.

Miraç'ı Diyarbakır'a gidecek olan uçak için otobüse yolcu edeceğimiz sırada tutamadığım gözyaşılarımın yanaklarına akmasına izin verdim.

Miraç beni görmüş olacak ki yanıma gelip hafifçe kafama vurdu. Yaşlı gözlerimi yerden kaldırıp ona çevirdiğimde cebinden çıkardığı peçeteyi bana uzattı.

"Ağlama ağlayınca daha çok çirkin oluyorsun."

Duyduğum sözle alıngan bir şekilde elindeki peçeteye bakıp almadığımda yanağıma bir yaş daha aktı.

Ben onun varlığına bu kadar çabuk alışırken neden yokluğuna alışamıyor ve neden ona olan özlemim dayanılmaz bir hal alıyordu?..

Benim alınıp da ağladığımı görünce beni beni kendisine çekip sıkıca sarılması ile afalladığımda bir kaç saniye sonra kendime geldim. Ardından ben de ona sıkıca sarıldım.

"Anlamıyorum Miraç."

Bana sarılmaya devam ederken benden duyduğu söze hitaben konuştu.

"Neyi?"

Hafifçe burnumu çekip geri çekildim.

"Bu kadar gıcık olmana ve gelidiğin andan itibaren beni bu kadar çok sinirlendirmene rağmen gittiğinde seni nasıl bu kadar özlediğimi, yokluğuna nasıl bu kadar alışamadığımı..."

Miraç'ın konuşmasını beklediğimde bir kaç dakika boyunca hiç bir şey söylemedi en son başörtümün üstünden başımı öperken fısıldadı.